Page 43 - بولتن خبری الکترونیکی اداره کل راه و شهرسازی استان اصفهان - تیر ماه 1400
P. 43

‫اداره ارتباطات و اطلاع رسانی راه و شهرسازی اصفهان‬

                                                                                    ‫غیررسمی است‪.‬‬

                                                                                ‫کهگیلویه و بویراحمد‬
‫کهگیلویه و بویراحمد استانی عشایری است و طی دهه های گذشته در کنار کوچ روستاییان به حاشیه یاسوج‪ ،‬شاهد‬
‫سکونت عشایر یکجانشین در حاشیه شهر هم بوده است‪ .‬براساس آمار اعلام شده بیش از ‪ 333‬هزارنفر در حاشیه یاسوج‬
‫سکونت دارند؛ یعنی کمی کمتر از جمعیت اصلی شهر که حدود ‪ 323‬هزارنفر می شود‪ .‬این درحالی است که کل جمعیت‬
‫استان حدود ‪ 833‬هزارنفر است؛ یعنی یک هشتم جمعیت حاشیه نشین مرکز استان هستند‪ .‬مطابق پیش بینی صورت‬
‫گرفته‪ ،‬جمعیت این شهر در افق ‪ 33‬ساله از جمعیت ‪ 233‬هزارنفری کنونی به بیش از ‪ 133‬هزارنفر می رسد‪ .‬ازسوی دیگر‬
‫شهر یاسوج به عنوان مرکز استان از شاخص های توسعه شهری عقب مانده و همین موضوع مشکلات شهر و حاشیه‬
‫های آن را دوچندان کرده است‪ .‬گچساران هم بعد از یاسوج‪ ،‬دومین کانون حاشیه نشینی در کهگیلویه و بویراحمد محسوب‬
‫می شود‪ .‬مهم ترین عامل حاشیه نشینی در کهگیلویه و بویراحمد‪ ،‬محرومیت های زیاد و تاریخی در استان است و‬
‫کارشناسان معتقدند رسیدگی به مناطق روستایی و دیگر شهرهای استان به ویژه توسعه راه های ارتباطی می تواند بخشی‬

                                                       ‫از مشکلات حاشیه نشینی دراین منطقه را رفع کند‪.‬‬

                                                                               ‫چهارمحال و بختیاری‬
‫هرچند حاشیه نشینی‪ ،‬همانند کلانشهرهای کشور‪ ،‬در استان چهارمحال و بختیاری شکل نگرفته است و در این استان‬
‫حاشیه نشینی به معنای متداول و رایج آن وجود ندارد‪ ،‬اما در سال های اخیر بیش از هزار هکتار بافت ناکارآمد میانی و‬
‫‪ 062‬هکتار بافت سکونتگاه های غیررسمی دراین استان شناسایی شده است که به ترتیب ‪ 33‬و ‪ 1/8‬درصد از کل بافت‬
‫های شهری این استان را شامل می شود‪ .‬در سال های گذشته مساله حاشیه نشینی به خوبی دراین استان مدیریت شده‬
‫و ازسوی دیگر حاشیه نشینی در فرهنگ مردم شهری و روستایی این استان جایی نداشته و از آنجا که چهارمحال و‬
‫بختیاری بیشتر استان مهاجرفرست است تا مهاجرپذیر‪ ،‬چنین پدیده ای در استان شکل نگرفته است‪ .‬با این وجود به جز‬
‫بافت های تاریخی و فرسوده واقع در برخی شهرهای استان‪ ،‬سه محله مهدیه‪ ،‬اشکفتک و چالشتر در شهرکرد‪ ،‬محله‬
‫صادق آباد و محله ای در نقنه شهرستان بروجن و محلات حاجی آباد‪ ،‬شیرانی و خاردان در شهرستان لردگان جزو بافت‬
‫های ناکارآمد شهری به شمار می روند که پدیده حاشیه نشینی در سه محله مهدیه‪ ،‬اشکفتک و چالشتر در شهرکرد بیش‬

                                                                     ‫از سایر مناطق به چشم می خورد‪.‬‬

                                                                                          ‫هرمزگان‬
‫براساس آمارهای موجود بیش از ‪03‬درصد از جمعیت استان هرمزگان در مناطق حاشیه نشین و بافت فرسوده زندگی می‬
‫کنند‪ .‬درمجموع ‪ 8‬شهر بزرگ و مهم استان هرمزگان‪ ،‬به غیراز بندرعباس‪ ،‬دارای ‪ 2‬هزار و ‪ 133‬هکتار بافت فرسوده و‬
‫سکونتگاه غیررسمی مصوب هستند‪ .‬این درحالی است که حاشیه نشینی در بندرعباس‪ ،‬به عنوان مرکز استان هرمزگان‪،‬‬
‫گسترده تر است؛ آمارها نشان می دهد در ‪ 5‬هزارهکتار محدوده قانونی شهر بندرعباس‪ ،‬هزار و ‪112‬هکتار بافت فرسوده‪،‬‬
‫‪138‬هکتار سکونتگاه غیررسمی و ‪315‬هکتار بافت تاریخی وجود دارد و بیش از ‪133‬هزارنفر در بافت های ناکارآمد ساکن‬
‫هستند که معادل ‪53‬درصد از کل جمعیت شهر بندرعباس را شامل می شود‪ .‬تفاوت حاشیه نشینی در بندرعباس با شهرهای‬
‫دیگر استان را می توان در حاشیه نشینی بندرگاهی باراندازی و جذب کارگرهایی با دستمزد پایین در بندرعباس دانست‬

                                                            ‫‪۰2‬‬
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48