Page 18 - De Overdraght 2020-3_Neat
P. 18

Appelmoes.
           Als het hem te lang duurde, voordat hij iemand zag (soms
           mopperde hij.... je ziet geen meid of knecht) ging hij maar zelf aan
           de slag. Stonden de aardappels op het gas te koken, het vlees op het
           kolenfornuis te pruttelen en had hij ondertussen de appeltjes
           geschild voor appelmoes. Ondertussen had hij al de tafel gedekt.
           Voor twee personen! Diegene die hem hielp, moest mee eten. Dat

           was toch gezellig! Toen hij een geboortekaartje kreeg van zijn
           geliefde thuishulp Corina Hartman, wilde hij er meteen naartoe.
           Eerst naar de kerk en vervolgens
           zou hij de baby een
           kinderparapluutje brengen. Om
           hier even mee te wachten, begreep
           hij niet. Kobus hield van actie en
           wel meteen.
                         Kobus aan het
                         werk.
                         (Foto collectie Ivonne
                         de Vries-Zager)


           Thuiszorg.
           Op vrijdag deed de thuiszorg
           alvast draad in de naalden, zodat
           Kobus op zaterdag in zijn
           werkplaats paraplu’s kon
           repareren. Steevast met een rode boerenzakdoek om zijn nek en een
           pet op. Waarschijnlijk tegen de kou. In deze kamer had hij nooit de
           kachel aan. Op zaterdag veegde hij ook altijd zijn hofje en schilde
           appeltjes voor zijn kippen. Regelmatig moest ook de handel worden
           aangevuld Er moest volop keuze zijn. Ging dan op weg met nicht
           Ria naar Tilburg om paraplu’s te kopen. Tegenover zijn klanten
           hield hij vol dat ze uit Zwitserland kwamen. Waar Zwitserland lag,
           wist hij niet. Kobus hield al 70 jaar de vrouwtjes droog, vertelde hij
           graag.

           Geheugen.

                                          18
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23