Page 12 - De Overdraght 2020-4_Neat

Het vooruitzicht op de verhuizing, toen nog vanuit Barendrecht,
was voor mij een rampscenario. Maar het viel achteraf, tegen eigen
verwachting in, alles mee. Ik acclimatiseerde vrij snel o.a. door de
boerderij van Nelemans op hetzelfde erf. Ik heb altijd al ‘wat ge-
had’ met boerderijen.

Winter 1944
Mijn eerste kennismaking met ‘de bouw’.
Het verbouwen van ons eigen huis was nog niet echt klaar, ook het
huis van onze aanstaande buren, de familie Hartog niet. Tevens de
bouw van een paardenstal in ‘de schuur. Dat alles werd uitgevoerd
door de gebroeders van Dommelen, plaatselijk aannemer en bijge-
naamd ‘stoffer en blik’. De broers verbaasden zich over mijn op-
merking dat dakvensters werden gemaakt i.p.v. de dakkapel op de
tekening.

Uitje naar Roodevaart, schoolvriendjes en enkelbreuk Moe.
Wij mochten mee om in Roodevaart een vrachtje stenen te halen
voor de bouw van de paardenstal. Dit met paard en wagen van Piet
Vroegop, geleid door Bram en zijn oudere broer. Heen en terug, al-
les stapvoets. Een middagvullend programma dus. Mijn eerste
schoolvriendjes waren Herman v. Dam, jongste uit een gezin van
13van de Noordschans, en Leen Heijstek, die woonde helemaal aan
Buitendijk West in één van de huisjes bij de boerderij van Note-
boom. De vriendschap beperkte zich tot school en onderweg naar
school en terug naar huis.
Als het vroor gingen we over het ijs van de Aalskreek en Verlaat
naar school.

De eerste kennismaking met het ‘spelletje’ Monopoly was bij Kees
Nelemans. Hij was enig kind van ons buurgezin op de boerderij en
ongeveer een half jaar ouder dan broer Ad.

Ook herinner ik mij de enkelbreuk van Moe bij het fietsenhok van
het veerpontje in Willemstad, op de terugreis uit de Hoekse Waard.
Ons huishouden is daarna ongeveer 2 maanden gerund door tante
Cor, en daarna door nicht Heleen Maaskant.

12