Page 114 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 114
้
ุ
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๑๐๗
ิ
ื่
ํ
ิ
และสติรูจักควบคมใจไมใหเราทาชั่วคดราย สตินั้นมีไดก็ตอเมอนิ่ง ความคด
ุ
ี
ุ
ุ
งายท่จะฟงซาน อยาฟงซานกับความคิดและปลอยไปตามความคิด สติจะ
ดึงจิตเราใหเขาสูธรรม ดวยการมีปญญา
ื่
คนเราอยูในโลกนี้การจะเปนทรักของคนอนและเมอไปอยูทไหนกม ี
ี่
ี่
ื่
็
แตคนรัก เพราะเรารูจักสรางบุญบารมีดวยการให
ความทุกขทุกอยางนั้น ไมสามารถทําใหเราทุกขไดจนกวาเราจะไป
ื
่
่
่
ั
่
ั
ํ
เผลอยึดมนถอมน เรามีเกิดแกเจ็บตายเปนเรืองปกติธรรมดา สิงนี้จะไมทา
ึ
่
ื
ใหเราทกขกตอเมอเราไมคิดวาเปนของเรา ถงแมจะเจ็บจะแกจะทุกขเราก ็
ุ
็
ไมเปนไร ฉะนั้นแครูแตอยาเผลอไปเปน แครูทุกขแตไมจําเปนตองเปนทุกข
ี
ื
ี
ิ
การมโรคภัยไขเจ็บ อยางแรกคอเกดจากกรรมท่เราสราง และกรรม
ํ
ื่
นี้จะหมดสิ้นก็ตอเมอเรามีจิตสํานึกขอขมาและยินดีชดใช ฉะนั้นตอไปจะทา
ํ
อะไรกจงระมัดระวัง อยาเผลอใหคาพดของเราสรางกรรม แลวทําใหเรา
็
ู
ตองเจ็บปวดไมจบสิ้น จงมีเพียงแคทุกขกายแตอยาทุกขใจ
พระพุทธองคทานสอนไววา แครูก็พนทกข ใหรูจักใจของตัวเอง อยา
ุ
พยายามไปแกไขเขา อยาพยายามไปเปลี่ยนเขา แตใหเปลี่ยนที่ใจของตัวเอง
ดวยการรูเทาทันความคิด การรูเทาทันความคิดจะทําใหเราเกิดปญญา
ื
มองเห็นจิต มองเห็นความคิด และเม่อมองเห็นความคิด เราก็อยาไปปรุง
็
แตงความคิด แตเพยงแครูเทานัน แลวสิงนันกจะหายไปตามกาลเวลาของ
ี
้
่
้
ี
่
ั
่
ธรรมชาติ ดงทพระพทธองคทานสอนไววา “สิงใดมความเกิด สิงนั้นมีความ
ี
่
ุ
ดับ” แตที่เราไมดับ เพราะเราไมรูเทาทันใจ

