Page 114 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 114

้
                                            ุ
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๑๐๗


                                              ิ
                                                                 ื่
                                         ํ
                                                                           ิ
               และสติรูจักควบคมใจไมใหเราทาชั่วคดราย สตินั้นมีไดก็ตอเมอนิ่ง ความคด
                              ุ
                    ี
                                  ุ
                        ุ
               งายท่จะฟงซาน อยาฟงซานกับความคิดและปลอยไปตามความคิด สติจะ
               ดึงจิตเราใหเขาสูธรรม ดวยการมีปญญา
                                                        ื่
                     คนเราอยูในโลกนี้การจะเปนทรักของคนอนและเมอไปอยูทไหนกม ี
                                                                      ี่
                                              ี่
                                                               ื่
                                                                           ็
               แตคนรัก เพราะเรารูจักสรางบุญบารมีดวยการให
                     ความทุกขทุกอยางนั้น ไมสามารถทําใหเราทุกขไดจนกวาเราจะไป
                                        
                          ื
                                                                   ่
                                                                          
                                                    ่
                            ่
                            ั
                       ่
                       ั
                                                                            ํ
               เผลอยึดมนถอมน เรามีเกิดแกเจ็บตายเปนเรืองปกติธรรมดา สิงนี้จะไมทา
                                                    ึ
                              ่
                              ื
               ใหเราทกขกตอเมอเราไมคิดวาเปนของเรา ถงแมจะเจ็บจะแกจะทุกขเราก ็
                                    
                                                                  
                                                                         
                     ุ
                        
                          
                         ็
               ไมเปนไร ฉะนั้นแครูแตอยาเผลอไปเปน แครูทุกขแตไมจําเปนตองเปนทุกข  
                         ี
                                               ื
                                                            ี
                                                  ิ
                     การมโรคภัยไขเจ็บ อยางแรกคอเกดจากกรรมท่เราสราง และกรรม
                                                                            ํ
                               ื่
               นี้จะหมดสิ้นก็ตอเมอเรามีจิตสํานึกขอขมาและยินดีชดใช ฉะนั้นตอไปจะทา
                                             ํ
               อะไรกจงระมัดระวัง อยาเผลอใหคาพดของเราสรางกรรม แลวทําใหเรา
                     ็
                                                ู
               ตองเจ็บปวดไมจบสิ้น จงมีเพียงแคทุกขกายแตอยาทุกขใจ
                                                            
                     พระพุทธองคทานสอนไววา แครูก็พนทกข ใหรูจักใจของตัวเอง อยา
                                 
                                
                                                     ุ
               พยายามไปแกไขเขา อยาพยายามไปเปลี่ยนเขา แตใหเปลี่ยนที่ใจของตัวเอง
               ดวยการรูเทาทันความคิด การรูเทาทันความคิดจะทําใหเราเกิดปญญา
                                               ื
               มองเห็นจิต มองเห็นความคิด และเม่อมองเห็นความคิด เราก็อยาไปปรุง
                                                      ็
                                    
                                       
               แตงความคิด แตเพยงแครูเทานัน แลวสิงนันกจะหายไปตามกาลเวลาของ
                               ี
                                          ้
                                                 ่
                                                   ้
                           ี
                           ่
                         ั
                                                     ่
               ธรรมชาติ ดงทพระพทธองคทานสอนไววา “สิงใดมความเกิด สิงนั้นมีความ
                                                         ี
                                       
                                                                   ่
                                        
                                 ุ
               ดับ” แตที่เราไมดับ เพราะเราไมรูเทาทันใจ
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119