Page 55 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 55
๔๘ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ื
ี
และมีสติรูเทาทันความคิด เม่อไดทําบุญจะกอเกิดเปนบุญท่บริสุทธิ์ ถึงแม
จะทําดี ทําบุญแตก็ยังคิดราย จิตไมบริสุทธิ์ บุญนั้นมันก็ไมบริสุทธิ์
มนุษยนากลัวท่สุดคือใจของเรามองคนอยางไร ยิ่งตอนท่คิด และม ี
ี
ี
อารมณมากระทบ แลวไมหลงลืมคุณธรรม ถาคิดดีเลือกที่จะประพฤติดีกม ี
็
สุขและพนทุกข ฉะนั้นวิถีธรรมและการศึกษาธรรม จึงไมใชสอนแคเพยงให
ี
ั
ทาบุญตกบาตร ไหวพระสวดมนต แตตองลงแรงทการประพฤตปฏิบัต โดย
ํ
ิ
ิ
่
ี
สามารถเอาธรรมนั้นมาควบคุมกาย วาจา ใจ และสามารถประพฤติตนให
ํ
เปนคนปกติ อยูบนโลกโดยไมสรางความเดือดรอนใหใคร ดังคากลาววา
ู
ํ
่
ี
“ถามนุษยเราดารงตนถกตอง โอกาสทเราจะสรางปญหาและสรางความ
ทุกขใหกับผูอื่นก็เปนเรื่องยาก”
ี
ุ
ี
ิ
หลักในการปฏิบัตดกับคน ตองมสตและยึดคณธรรมเปนแนวทางใน
ิ
ื
การดําเนินชีวิต คุณธรรมในการอยูรวมกันคือซ่อตรงสัตยซ่อ และมีเมตตา
ื
โดยเฉพาะอยางยิ่งผูที่เปนพอแม
่
ในการศกษาธรรม อาจารยอยากจะใหศิษยดีทสุดคือไมรักใคร แลว
ึ
ี
ศิษยก็จะไดไมเกลียดใคร ฉะนั้นธรรมจึงสอนวา ใดๆ ในโลกไมควรยึดมน
ั
่
ถือมน ไมวาจะรักหรือจะเกลียด ไมวาจะชอบหรือจะชัง แตมองใหเปน ทก
ุ
ั
่
่
สิ่งลวนธรรมดาเทากัน ธรรมะจึงสอนใหเรารูจักวางใจเปนกลางในทกสิง
ุ
ี
่
ี
ี
พระพทธะจึงสอนไววา “ท่ใดมรัก ท่ใดมยินดี ท่ใดมีตัณหา ทใดม ี
ุ
ี
ี
ี
ี
่
ความใคร ทนันจะหนีไมพนความโศก ความกลัวและความทกขในทสุด แต
ุ
้
่
ี

