Page 55 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 55

๔๘                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์




                                  ื
                                                           ี
         และมีสติรูเทาทันความคิด เม่อไดทําบุญจะกอเกิดเปนบุญท่บริสุทธิ์ ถึงแม 
         จะทําดี ทําบุญแตก็ยังคิดราย จิตไมบริสุทธิ์ บุญนั้นมันก็ไมบริสุทธิ์


               มนุษยนากลัวท่สุดคือใจของเรามองคนอยางไร ยิ่งตอนท่คิด และม ี
                            ี
                                                               ี
         อารมณมากระทบ แลวไมหลงลืมคุณธรรม  ถาคิดดีเลือกที่จะประพฤติดีกม ี
                                                                      ็
         สุขและพนทุกข  ฉะนั้นวิถีธรรมและการศึกษาธรรม จึงไมใชสอนแคเพยงให
                                                                   ี
                                         
                ั
         ทาบุญตกบาตร ไหวพระสวดมนต แตตองลงแรงทการประพฤตปฏิบัต โดย
                                     
           ํ
                                                                   ิ
                                                              ิ
                                                   ่
                                                   ี
         สามารถเอาธรรมนั้นมาควบคุมกาย วาจา ใจ และสามารถประพฤติตนให
                                                               ํ
         เปนคนปกติ อยูบนโลกโดยไมสรางความเดือดรอนใหใคร ดังคากลาววา
                                
                              ู
                      ํ
                                          ่
                                          ี
         “ถามนุษยเราดารงตนถกตอง โอกาสทเราจะสรางปญหาและสรางความ
         ทุกขใหกับผูอื่นก็เปนเรื่องยาก”
                               ี
                                                    ุ
                                       
                                          ี
                                             ิ
               หลักในการปฏิบัตดกับคน ตองมสตและยึดคณธรรมเปนแนวทางใน
                              ิ
                                                          ื
         การดําเนินชีวิต คุณธรรมในการอยูรวมกันคือซ่อตรงสัตยซ่อ และมีเมตตา
                                                 ื
         โดยเฉพาะอยางยิ่งผูที่เปนพอแม  
                                                      ่
               ในการศกษาธรรม อาจารยอยากจะใหศิษยดีทสุดคือไมรักใคร แลว
                                                             
                      ึ
                                                      ี
         ศิษยก็จะไดไมเกลียดใคร  ฉะนั้นธรรมจึงสอนวา ใดๆ ในโลกไมควรยึดมน
                                                                      ั
                                                                      ่
         ถือมน ไมวาจะรักหรือจะเกลียด ไมวาจะชอบหรือจะชัง แตมองใหเปน ทก
                                                                      ุ
                 
                                       
             ั
             ่
                                                                   ่
         สิ่งลวนธรรมดาเทากัน ธรรมะจึงสอนใหเรารูจักวางใจเปนกลางในทกสิง
                                                                ุ
                                                                   ี
                                                                   ่
                                      ี
                                          ี
               พระพทธะจึงสอนไววา “ท่ใดมรัก ท่ใดมยินดี ท่ใดมีตัณหา ทใดม ี
                    ุ
                                              ี
                                                        ี
                                                  ี
                   ี
                   ่
         ความใคร ทนันจะหนีไมพนความโศก ความกลัวและความทกขในทสุด แต     
                                                           ุ
                     ้
                                                                 ่
                                                                 ี
                                                              
                             
                               
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60