Page 47 - Publicationa15
P. 47
ประชาธิปไตยที่ใครๆ คงอยากเห็น 39
สรุปและขอเสนอแนะ
จากประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาในอดีต และที่ก�าลังจะเกิดขึ้นอีกอย่าง
ต่อเนื่องในอนาคต คงจะให้บทเรียนกับพวกเราได้เป็นอย่างดีว่า ความเป็น
“ประชาธิปไตย” ที่แท้จริงนั้น น่าจะมิใช่อยู่เพียงแต่การที่ถือเอามติปวงชน หรือ
ถือเสียงข้างมาก หรือถือเอามติของผู้มีอ�านาจเป็นใหญ่เท่านั้น โดยไม่ค�านึงถึง
คนส่วนน้อยหรือไม่ค�านึงถึงบุคคลอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การมองข้ามหรือ
ละเว้นไม่ค�านึงถึงสิทธิและเสรีภาพหรือความเดือดร้อนของบุคคลอื่น และ
ไม่แม้แต่จะกล่าวถึงหน้าที่ที่ตนเองพึงต้องปฏิบัติแต่อย่างใด แต่ประชาธิปไตย
ควรเป็นเรื่องของการสร้างความสมดุลระหว่าง “สิทธิและเสรีภาพ” กับ “หน้าที่”
ของทุกคนทุกฝ่าย ไปในขณะเดียวกันโดยให้แต่ละคน หรือแต่ละฝ่ายต่างยังคง
ได้รับการยอมรับและเคารพในสิทธิและเสรีภาพทั้งในส่วนของตนเองและ
ของบุคคลอื่น โดยต้องระมัดระวังให้การใช้สิทธิและเสรีภาพนั้นเกิดผลกระทบ
น้อยที่สุดไม่ว่าในด้านใด และหากเกิดผลกระทบหรือความเสียหายใดๆ ขึ้น ก็ต้อง
พร้อมที่จะรับผิดและให้การเยียวยาผู้ซึ่งได้รับผลกระทบด้วย
ไม่ว่ารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยฉบับใด จะบัญญัติให้เรามีสิทธิ
และเสรีภาพมากมายเพียงใด หากเรายังคงอยู่ในสภาพที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ คือ
เฝ้าแต่พร�่าร้อง เรียกหา และทวงถาม ถึงสิทธิและเสรีภาพที่มีอยู่มากมายนั้น
เพื่อตนเอง โดยไม่เคยที่จะหลงลืมหรือมองข้าม แต่กลับไม่แม้แต่จะค�านึงถึง
สิทธิและเสรีภาพของผู้อื่นที่มีอยู่ตามรัฐธรรมนูญเช่นเดียวกัน และพากันหลงลืม
มองข้าม ไม่ใส่ใจ และไม่ให้ความส�าคัญกับหน้าที่ที่มีก�าหนดไว้เพียงน้อยนิด
แล้วอย่างนี้เมื่อใดความสมดุลระหว่างสิทธิและเสรีภาพกับความรับผิดชอบ
ต่อสังคมจึงจะบังเกิดขึ้นได้
เมื่อใดที่ทุกคน ทุกฝ่าย ต่าง “เคารพ” ในสิทธิและเสรีภาพทั้งของตนเอง
และของผู้อื่น และทุกคนทุกฝ่ายต่าง “เคารพและปฏิบัติตาม” หน้าที่ที่แต่ละคน
จะพึงมีตามกฎหมายแล้ว เมื่อนั้น เราคงกล่าวได้อย่างเต็มปากว่าบ้านเมืองเรา
เป็น “ประชาธิปไตย” อย่างแท้จริง
แล้วท่านคิดว่าเมื่อไหร่วันนั้นจึงจะมาถึง ...................
_17-0315(028-040)2.indd 39 4/27/60 BE 11:53 AM
