Page 30 - Grade 6_Cornice
P. 30
विचार र
िादवििाद
ं
ू
हाम्रो स�वतको मह�पण � बलभ�ा ब�� ठलो
ृ
ु
ु
पि क� ज�ा�मी ��ेय सभाध्य�, �नणार्यक मण्डल, गुरुगुरुआमा र
ृ
�
मेरा प्यारा साथ�हरू,
भदौ मिहनामा पन� कष्ण जन्माष्टम� पवर् िहन्दु धमर् मा�ेहरूले धूमधामका
ृ
साथ मनाउँछन् । भगवान् �वष्णुले कष्णका रूपमा अवतार �लएका हुन् । नमस्कार !
ृ
वसुदेव र देवकीका आठौँ सन्तानका रूपमा उनले जन्म �लए । मथुराको
�
जेलमा उन� जन्मे र गोकलमा हुक । देवकीका दाइ क ं स आफ्नै भान्जाले आजको यस वाद�ववाद ��तयो�गतामा म ‘बलभन्दा बुि� ठलो’
ु
ु
ू
आफलाई मान� छ भन� आकाशवाण� सुनेर डराए । उनले आफ्ना बिहन� र भ�े श�षर्कको प�का तफबाट आफ्ना तकहरू �स्तुत गन�
र्
र्
ज्वाइँलाई जेलमा थुने । उनका सात ओटै सन्तानलाई मारे । भगवान् अनुम�त चाहन्छ । समाजमा धेरै जनासँग बल हुन्छ तर त्यसलाई
ु
�वष्णुले सबै सेनालाई सुताए । त्यसपिछ देवकी र वसुदेवलाई दशर्न �दए र बुि�ले �योग गन� धेरै कम हुन्छन् । जस्तै : ज�मनमु�नको पान�
कष्णलाई गोकलमा नन्दबाबा र यशोदाकहा छाड्नू र उन�हरूकी छोर�लाई खनेर �नकाल्न बलको �योग भए प�न त्यसलाई इनार बनाउन,
ँ
ु
ृ
यहा ल्याउनू भन� अ�ाए । वसुदेवले पान� प�ररहेको बेला भगवान् कष्णलाई �सँचाइमा �योग गनर् बुि� नभए खनेको पान� त्यसै खेर जान्छ ।
ृ
ँ
ृ
ू
ु
े
बोकर गोकल पुर ् याए । यशोदाकी छोर� आफले ल्याए । कष्णलाई त्यह�ँ खेर गइरहेको नद�को पान�लाई बलले होइन, बुि�ले �बजुल�मा
ू
छाड� आफ मथुरा जेलमा गए । यसर� आठौँ सन्तान छोर� भएकीले क ं सले प�रवतर्न गनर् सिकन्छ । त्यसैले म भन्छ बलभन्दा बुि� ठलो
ु
ु
मारेन । उता गोकलमा कष्ण आठ वषर्का भएपिछ मथुरा आई आफ्नै हुन्छ । खरायाले आफ्नो बुि�ले �संह जस्तो बलवान् जनावरलाई
ु
ृ
मामालाई उसले गरेको अत्याचारका कारण मारे । आफ्ना आमाबुबा वसुदेव प�न इनारमा खसा�ल�दएको कथा प�न हाम�ले सुनेका छौँ ।
ु
र देवकीलाई जेलबाट मु� गरे । यसर� कसैले प�न अरूलाई दुःख �दनु हँदैन, यस्ता धेरै उदाहरणहरूबाट बलभन्दा बुि� ठलो हुन्छ भ�े करा
ु
ु
ृ
अन्याय गरेमा त्यसको प�रणाम नरा�ो हुन्छ भ�े सन्देश कष्णको कथाबाट बुझ्न सिकन्छ । य�त भनेर म आफ्नो भनाइ यह�ँ रोक्छ ।
ु
पाइन्छ । त्यसैले हा�ो देशमा कष्णको सम्मान गनर् जन्माष्टम� मनाइन्छ । नमस्कार !
ृ
D सान्व� काक� D करब� �रजाल
ै
ँ
नपढी सफलता पाइदन भनी
ै
ु
बझाउन राजा इ�को शली
े
ै
राजा इन्�ले नपढ� र मेहनत नगर� सफलता पाइँदैन भन� बुझाउन नद�मा
बालुवाले पुल बनाउन गरेको �यासले यवकतको आँखा खुलेको कराले मलाई
ु
ृ
र्
इन्�को शैल� मन पर ् यो । कनै प�न काम गदार् हाम�ले मेहनत गनुर्पछ अ�न मा�
ु
सोचे जस्तो हुन्छ । पर��ामा मा� पढेर रा�ो अ� ल्याउन सिक ँ दैन । पिछ गछ ु र्
भनेर काम नगन� बान�ले प�न दुःख पाइन्छ । य�द यवकतको ठाउँमा म भएको
ृ
ु
भए इन्� भगवान् सँग कसर� पढ्ने भन� सोध्थेँ । उहाले �सकाएका कराहरू मानेर
ँ
त्यह�अनुसार गथ� । उहालाई गुरु मानेर मेहनत गथ� । आफ खुस� हुन्थेँ तथा
ू
ँ
ं
आफ्नो प�रवारलाई द� पाथ� । इन्� भगवान् प�न म जस्तो �शष्य पाएकामा गवर्
गनुर्हुन्थ्यो।
D �ोस्पेरा थापा
