Page 309 - Gramatyka francuska Grevisse_biblioteka nauczyciela pełna

D. Tworzenie żeńskich form rzeczowników

Czytelników pragnących uzyskać więcej informacji na ten temat odsyłamy do okólnika:
« Circulaire du 11 mars 1986 relative à la féminisation des noms de métier, fonction, grade
ou titre », wydanego w Dzienniku Ustaw Republiki Francuskiej z 16 marca 1986 lub do
broszur Au féminin. Guide de féminisation des titres de fonction et des textes (Office de la
langue française, Les Publications du Québec, 1991); Mettre au féminin, Guide de fémini‑
sation des noms de métier, fonction, grade ou titre (Communauté française de Belgique,
Service de la langue française, 1994); Femme, j’écris ton nom (INALF – La Documentation
française, 1999) czy też do książki autorstwa Th. Moreau pt.: Dictionnaire féminin‑mas‑
culin des professions, des titres et des fonctions (Genève, Éd. Metropolis, 1999).

Uchwała Rządu Wspólnoty Francuskiej z 13 grudnia 1993
dotycząca reguł tworzenia żeńskich form nazw zawodów, funkcji,
stopni i tytułów

Aneks I

Zasady tworzenia rodzaju żeńskiego rzeczowników, określone w artykule pierw-
szym uchwały Rządu Wspólnoty Francuskiej, regulują normy tworzenia żeńskich
form rzeczowników w zakresie nazw zawodów, funkcji, stopni i tytułów.

Tworzenie rodzaju żeńskiego rzeczowników będących nazwami zawodu, funkcji, stopnia
lub tytułu odbywa się z zastosowaniem poniższych zasad:

1. Zasady morfologiczne
A. Rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone w pisowni na samogłoskę
1. Tradycyjnie rodzaj żeński jest tworzony poprzez dodanie -e do rzeczownika w rodzaju
męskim:
Une chargée de cours, une députée, une préposée, une apprentie.

2. Jeżeli rzeczownik w rodzaju męskim zakończony jest na -e, forma żeńska ma identyczną
postać:
Une aide, une architecte, une comptable, une dactylographe, une diplomate, une
ministre, une secrétaire.
Nie tworzy się już nowych wyrazów w rodzaju żeńskim za pomocą końcówki
-esse, sposób ten jest bowiem uznawany za przestarzały. Jednakże formy rodzaju
żeńskiego utworzone wcześniej za pomocą tej końcówki nadal są używane
w języku francuskim:
Une poétesse.
3. Jeżeli rzeczownik w rodzaju męskim kończy się samogloską -a lub -o, jego forma
żeńska jest identyczna:
Une para (parachutiste), une dactylo (dactylocopieuse), une imprésario.

309