Page 20 - Genesis_Book1
P. 20
เอเดน กวินถิ่นนี้ เหมือนสวรรค์
ไม ้ต ้นผลสารพัน หลากล ้น
็
รับประทานหวานมัน อร่อยเอรด
ุ
ปลูกให ้มนษย์ขุดค ้น รสลิ้มอิ่มเอม
้
16 ปลูกไม ้ไว ้ต ้นหนึ่ง กลางสวน 19 มีการงานอีกชิน ทาทะเบียน
วางกรอบห ้ามลามลวน เขตข ้าม ผู้ประพันธ์ชั้นเซียน เก่งแท ้
ตั้งชือสัตว์สิมิเขียน
บันทึก
่
่
่
ไม ้อืนเพลินเชิญชวน ชืนชอบ ใจเทอญ
่
่
้
ั
ต ้นนีตรสชัดห ้าม อย่าได ้ขืนกิน ขานชือใดไปแก ้ พระเจ ้าทรงประกัน
่
ุ
ให ้มนษย์สุดแต่ก ้าว ทางใด คิดชือใหม่ได ้มัก อวดนาง
่
อิสรภาพตราบอยู่ใน กฎพระเจ ้า “เสือ” ชอบปาท่าทาง ดุร้าย
ที่ร้องเหมียวเขี้ยว สะอาง หมดโหด
สุขแท ้ออกนอกวินย พานพบ ได ้ฤา เรียก“แมว” มิมี “อ ้าย” มาดคล ้ายละม ้ายเสือ
ั
่
่
วันใดใฝสิงเย ้า ยั่วต ้องเจ็บตน
เราสุขเหลือเมื่อให ้ สัจจา ถูกใจน้องร้อง “เยี่ยม! พีเอย”
คิด คด ปด มุสา ปวดเกล ้า ยิ้มภิรมย์ชมเชย “ช่างตั้ง”
เสมอเปรียบ”
“ปญญาหาใครเปรย
ั
กินอยู่คู่ภริยา สุขสงบ หนมปลื้มมิมีพลั้ง เทิดผู้อ านวยพร
ุ่
แอบมีน้อยคอยพะเน้า เจบร้าวเรือนพัง
็
ทั้งสองทราบกราบไหว ้ ลาพระองค์
เข ้าใจพระประสงค์ ถี่ถ ้วน
่
่
จักเชือถือซือตรง รับปาก
“บัญชานานาล ้วน ลูกรู้เหตุผล”
่
15 อาดัมรืนตืนเช ้ า ทางาน
่
ภริยาหาอาหาร จัดให ้
ร่วมจิตอธิษฐาน ก่อนจากไปนา
มีคูผู้ช่วยใกล ้ ชิดได ้แรงใจ
่
้
็
เอเดนฉานาพุ ชโลมดิน
่
มีสายธาราริน รดไม ้
พืชสัตว์ปลืมดืมกิน แสนสุข
้
่
ธ ทา อาดัมใช ้ จึ่งได ้งานดี
อาดัมทานไม ้ แต่งสวน
ุ
ใส่ปุยคุ้ยดินพรวน รดนา
๋
้
่
ุ
ลิดแขนงแต่งใบชวน ชืนสนก
ได ้ผลล ้นเหลือลา แนแท ้เพราะขยัน
่
้
20
