Page 35 - Genesis_Book1
P. 35
ทาไมพระเจ ้าทรงพอพระทัย การถวายของอาเบล
เรื่องของสองพี่น้องนี้ ให ้ข ้อคิดหลายประการ
ั
1. คนเราเกิดมา พระเจ้าให ้มีตะลันและความถนดแตกต่างกัน
คาอิน ลูกคนโต ทาอาชีพกสิกรรม ส่วนอาแบล ลูกคนน้อง ทาอาชีพสัตวบาล การทา
ั
ุ
่
็
่
่
ั
่
สิงทีเราชอบเปนการดีทีสุด ความถนดทีแตกต่างกัน ช่วยสนบสนนกันและกัน
”ชาวสวน ชาวนา พ่อค ้า แม่ขาย ช่างภูษา ผ ้าฝาย ช่างไม ้ ช่างปูน ฤาใคร สมบูรณ มิ
์
้
ั
เกื้อ กูลกัน” อาแบลเลียงสัตว์ย่อมได ้อาหารประเภทพืชผกจากคาอิน ส่วนคาอินเพาะปลูกทา
้
็
่
้
่
สวนย่อมได ้เนือสัตว์เปนอาหารจากอาแบล น้องชาย ซึงทั้งสองคงเอือกันอยูแล ้ว
้
2. การถวายเครื่องบูชาไถ่บาป ต ้องทาตามวิธีของพระเจ้า
ั
ั
็
่
การถวายของทั้งสอง ไม่ใช่ถวายทรพย์ ทีพระเยซู เหนชอบและตรสว่า ““การถวาย
็
ทศางค์จากสะระแหน ลูกผักชี ยีหร่า... พวกเจ ้าก็ควรปฏิบัติ” (มัทธิว 23:23) แต่เปนการถวาย
่
่
เพื่อขอพระเจ ้าอภัยโทษบาป เรื่องนี้ทั้งสองย่อมเรียนรู้จากอาดัมอาวา นี่เปน “การถวายเพื่อ
็
ั
่
่
รับการไถ่โทษบาป” เพือรบเอาความรอดจากพระเจ ้า ไม่ใช่ การถวายแสดงความกตัญญูทัวไป
พระธรรมฮีบรู 11:4 บอกว่า อาแบล “ถวายด ้วยความเชือ... พระเจ ้าจึงรบรองว่าท่านชอบ
่
ั
่
่
์
ธรรม” พระเจ ้าทรงให ้อาดัมอาวา ใช ้ ความเชือ ถวายสัตวบูชา โดยคัดเลือกลูกแกะทีบริสุทธิ
่
ไร้มลทิน เมือพวกเขาถวายสัตวบูชา พวกเขาคิดถึงพระเยซู ลูกแกะของพระเจ ้า ว่าวันหนึง
่
็
็
พระองค์จะเสดจมาเปนแพะรับบาป แทนพวกเขา ด ้วยการกลับใจใหม่จากบาป ด ้วยความถ่อม
ั
ใจ และศรัทธาในพระเจ ้า พระเจ ้าทรงนบว่าเขาเปนผู้ชอบธรรม
็
3. คาอินต ้องการเปนผู้ชอบธรรมโดยวิธีของตน
็
คาอิน ต ้องนาพืชผักไปแลกเอาลูกแกะมาจากอาแบล เพื่อนามาถวาย แต่คาอินไม่ทา
่
ั
ต ้องการความรอดโดยวิธีของตนเอง ซึงแนนอนพระเจ ้าไม่ยอมรบ คาอินเปนตัวอย่างของ ผู้ที ่
่
็
ต ้องการเปนผู้ชอบธรรมโดยวิธีการของตนเอง
็
เมื่อ คาอิน คลอด อาวาดีใจ คงหวังว่า คนนี้จะเปนผู้ไถ่โทษ เธอกล่าวว่า “พระเจ ้าทรง
็
โปรดให ้ฉนได ้ผู้ชายคนหนึ่ง” (ปฐมกาล 4:1) และคาอิน เติบโตขึ้น ด ้วยความทะนงตัว มั่นใจ
ั
่
่
้
ในตัวเอง ตรงกันข ้ามกับอาแบล ชือนีทีอาวาตั้งให ้ แปลว่า “ลมหายใจ” บุคคลผู้ไร้ความส าคัญ
่
เขาต ้องพึ่งพาพระเจ ้า อาแบล ถ่อมใจรับเอาการไถ่โทษโดยพระเยซู “อาแบลมีความเชือ…
็
จึงได ้รับการรับรองว่าเปนคนชอบธรรม” วันนี อาเบลจากไปแล ้ว แต่ผู้เชือ เช่นอาแบล ยังมีอยู ่
่
้
่
ั
ในปจจุบัน “ท่านจึงยังคงพูดอยู่” โดยผ่านทางผู้เชือท้งหลาย
ั
่
4. เพราะความเชือ อาแบลถวายสิงดีทีสุด พระคัมภีร์บันทึกว่า “อาแบล นาแกะหัวปจาก
ี
่
่
ฝูง และไขมันของแกะมาถวาย” (ปฐมกาล 4:4) ในขณะที่ “คาอิน นาพืชผลที่เกิดจากไร่มา
ถวาย” (ปฐมกาล 4:3) จากข ้อความทั้งสองตอน ก็อนมานได ้ว่า อาแบลตั้งใจถวาย ด ้วยจิต
ุ
่
่
่
ศรทธา ด ้วยการคัดสรรสิงดีทีสุดทีตนเองมี แต่คาอินน้น ถวายโดยไม่ใส่ใจ ซังกะตายทาไป
ั
ั
่
่
พอเปนพิธี ไม่มีใครรบความรอดโดยการเชือพระเจ ้าครึงใจ ความเชือเพือรบความรอด “เรา
ั
่
ั
็
่
ต ้องวางใจในพระเจ ้า”สุดใจ(ยอห์น 3:16)
่
่
ั
5. ผู้เชือ เชือฟงพระเจ ้าด ้วย
“จงอย่าเปนเหมือนคาอิน ที่มาจากมาร และได ้ฆ่าน้องของตนเอง และเหตุใดเขาได ้
็
ั
่
ฆ่าน้อง ก็เพราะการกระทาของเขาชัว และการกระทาของน้องน้นชอบธรรม” (1 ยอห์น 3:12)
พระคาข ้อนี้เปดเผยให ้ทราบจิตใจของคาอินอีกประการหนึ่ง ก่อนการถวายพืชผลแก่พระเจ ้า ว่า
ิ
คาอินไม่ได ้รกน้องของตน อิจฉาริษยา คาอินกระทาความผิดบาป ปล่อยชีวิตให ้มารชักนา
ั
พระคัมภีร์ไม่ได ้บรรยายว่า เขาเปนชาวสวนแบบไหน แต่เราเดาได ้ว่า คาอินไม่สนใจพระเจ ้า
็
่
่
ปล่อยชีวิตตามอาเภอใจ ตรงกันข ้ามกับ อาเบล ทีวางใจ และเชือฟงพระบัญชา
ั
35
