Page 4 - ก่อนถึงวันยิ่งใหญ่นั้น
P. 4

มัทธิว 25:1-13







                                                                                                         ่
                                                                                                                   ั
                                                                                                  1 “เมือ ถึง วัน น้น แผ่นดิน สวรรค์ จะ เปรียบ เหมือน หญิง พรหมจารี สิบ คน ถือ
                                                                                                     ตะเกียง ของ ตน ออกไป รบ เจ ้าบ่าว

                                                                                                                                  ั
                                                                                                  2 เปน คน โง่ ห ้า คน เปน หญิง มี ปญญา ห ้า คน
                                                                                                                           ็
                                                                                                                                       ั
                                                                                                        ็
                                                                                                  3 ฝาย คน โง่ น้น เอา ตะเกียง ของ ตน ไป แต่ หา ได ้ เอา นา มัน ไป ด ้วย ไม่
                                                                                                                   ั
                                                                                                      ่
                                                                                                                                                                ้
                                                                                                  4 คน ที มี ปญญา น้น ได ้ เอา นา มัน ใส่ กา ไป กับ ตะเกียง ของ ตน ด ้วย
                                                                                                              ั
                                                                                                                       ั
                                                                                                           ่
                                                                                                                                  ้

                                                                                                  5 เมือ เจ ้าบ่าว ยง ช ้ า อยู  ก พา กัน ง่วง เหงา และ หลบ ไป

                                                                                                                               ็
                                                                                                                    ั
                                                                                                        ่
                                                                                                                             ่
                                                                                                                                                          ั
                                                                                                                   ่
                                                                                                  6 คร้น เวลา เทียง คืน ก มี เสียง ร ้อง มา ว่า ‘เจ ้าบ่าว มา แล ้ว จง ออกมา รบ ท่าน เถิด’
                                                                                                                                                                               ั
                                                                                                                            ็
                                                                                                        ั
                                                                                                                                    ั
                                                                                                  7 พวก หญิง พรหมจารี เหล่า น้น ก็ ลุก ขึ้น ตกแต่ง ตะเกียง ของ ตน
                                                                                                  8 พวก ที่ โง่ น้น ก็ พูด กับ พวก ที่ มี ปญญา ว่า ‘ขอ แบ่ง นา มัน ของ ท่าน ให ้ เรา บ ้าง
                                                                                                                 ั
                                                                                                                                        ั
                                                                                                                                                              ้
                                                                                                  ตะเกียง ของ เรา จวน จะ ดับ อยู่ แล ้ว ’

                                                                                                                                              ้
                                                                                                  9 พวก ที่ มี ปญญา จึง ตอบ ว่า ‘นา กลว นา มัน จะ ไม่ พอ ส าหรบ เรา และ เจ ้า จง ไป หา
                                                                                                                                                                    ั
                                                                                                                ั
                                                                                                                                      ่
                                                                                                                                           ั
                                                                                                              ้
                                                                                                                       ั
                                                                                                  คนขาย ซือ ส าหรบ ตัวเอง จะ ดีกว่า’
                                                                                                                        ้
                                                                                                                                                   ่
                                                                                                          ่
                                                                                                                                                              ่
                                                                                                                                                                     ็
                                                                                                  10 เมือ กาลง ไป ซือ น้น เจ ้าบ่าว ก มาถึง ผู ้ ที พร ้อม อยู แล ้ว  ก ได ้ ไป กับ ท่าน ใน การ
                                                                                                                           ั
                                                                                                                                        ็
                                                                                                                ั

                                                                                                                                            ิ
                                                                                                  เลี้ยง เนื่อง ใน งาน สมรส แล ้ว ประตู ก็ ปด
                                                                                                                                                                                  ิ
                                                                                                  11 ภายหลัง หญิง พรหมจารี อีก ห ้า คน  ก็ มา ร ้อง ว่า ‘ท่าน เจ ้า ข ้าๆ ขอ เปด ให ้
                                                                                                  ข ้าพเจ ้า เข ้า ไป ด ้วย’
                                                                                                                                                                                 ั
                                                                                                        ่
                                                                                                                                                           ั
                                                                                                  12 ฝาย ท่าน ตอบ ว่า ‘เรา บอก ความ จริง แก่ ท่าน ท้ง หลาย ว่า เรา ไม่ รู ้จก ท่าน’
                                                                                                                                                                                         ั
                                                                                                  13 เหตุ ฉะน้น จง เฝา ระวัง อยู่ เพราะ ท่าน ท้ง หลาย ไม่ รู ้ ก าหนด วัน หรือ โมง น้น
                                                                                                                                                    ั
                                                                                                                 ั
                                                                                                                         ้
   1   2   3   4   5   6   7   8   9