Page 6 - ทศางค์_WA3 (2)
P. 6

ั
           2. เราควรมีท่าที  ต่อ การมีทรพย์  และการถวายอย่างไร










                       ็
            1. เปนคนต ้นเรือน  ไม่ใช่  เจ ้าของ


                     (มัทธิว 25:14-15;ลูกา 16:2 )



            2. พระเจ ้าประทานให ้ ไม่ใช่  ตัวเราเอง



                                        ธ
                     (1 โคริน ์ 4:7; ลูกา 12:16-21)





                                                                                                                     1 คร 4:7 ผู้ใด เล่า กระทา ให ้ ท่าน วิเศษ กว่า คน

                                                                                                                     14 “และ ยัง เปรียบ เหมือน ชาย ผู้ หนึ่ง
                                                                                                                                                           ั
                                                                                                                     อื่น ท่าน มี อะไร ที่ ท่าน มิได ้ รบมา  ก็ เมื่อ ท่าน ได ้
                                                                                                                    จะ ออก เดินทาง ไป จึง เรียก พวก ทาส
                                                                                                                       ั
                                                                                                                     รบมา เหตุ ไฉน ท่าน จึง โอ ้ อวด เหมือนกับ ว่า ท่าน

                                                                                                                    ของ ตน มา ฝาก ทรัพย์ สมบัติ ไว้
                                                                                                                             ั
                                                                                                                     มิได ้ รบ เลย
                                                                                                                                                               ต
                                                                                                                    15 คน หนึ่ง ท่าน ให้ ห้า ตะ ลัน ์ คน หนึ่ง
                                                                                                                    สอง ตะ ลัน ์ และ อีก คน หนึ่ง ตะ ลัน ์
                                                                                                                                    ต
                                                                                                                                                                       ต
                                                                                                                                                           ั
                                                                                                                                                                              ึ
                                                                                                                                                                    ี
                                                                                                                       ลูกา 12:16-17 พระ​องค์​จึง​ตรส​ค ำ​เปรยบ​ขอ​หน่ง​ให้​เขำ​
                                                                                                                                                                         ้
                                                                                                                    เดียว ตาม ความ สามารถ ของ แต่ ละ คน
                                                                                                                               ่
                                                                                                                          ่
                                                                                                                     ฟง​วำ​“ไร​นำ​ของ​เศรษฐ​คน​หน่ง​เกิดผล​บรบูรณ์​มำก​17 เศรษฐ​
                                                                                                                       ั

                                                                                                                                    ็
                                                                                                                    แล้ว ท่าน ก ไป           ี      ึ           ิ         ​          ี
                                                                                                                                                                        ่
                                                                                                                                                                               ่
                                                                                                                     คน​น้น​จึง​คิด​ใน​ใจ​วำ​‘เรำ​จะ​ท ำ​อย่ำงไร​ดี​เพรำะ​วำ​เรำ​ไม​มี​ที่​ที่​จะ​
                                                                                                                                         ่
                                                                                                                          ั
                                                                                                                     เ​ก็​บ​ผล​ของ​เรำ
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11