Page 173 - ลูกเสือ กศน. สค32035
P. 173

160





                                   1.1 ขอเคล็ด หมายถึง การที่ขอมีการเคลื่อนไหวมากเกินไป ทําใหเนื้อเยื่อออน ๆ
                  และเอ็นรอบ ๆ ขอ หรือกลามเนื้อ มีการชอกช้ํา ฉีกขาด หรือยึด เนื่องจากขอนั้นถูกบิด พลิก หรือ

                  แพลงไปทําใหเจ็บปวดมาก
                                      ขั้นตอนการชวยเหลือเบื้องตน

                                      (1) ใหขอพักนิ่ง ๆ
                                      (2) ควรยกมือหรือเทาที่เคล็ดใหสูงขึ้น ถาเปนขอมือควรใชผาคลองแขนไว

                                      (3) ภายใน 24 ชั่วโมงแรกใหประคบดวยความเย็น เพื่อใหเลือดใตผิวหนัง
                  หยุดไหล หลังจากนั้นใหประคบดวยความรอน

                                      (4) พันดวยผา

                                      (5) ภายใน 7 วัน หากอาการไมดีขึ้น ใหไปโรงพยาบาล เพื่อตรวจใหแนนอนวา
                  ไมมีกระดูกหักรวมดวย

                                   1.2  ขอเคลื่อน หมายถึง สวนของขอตอบริเวณปลายกระดูกเคลื่อนหรือหลุด
                  ออกจากที่เกิดจากการถูกกระชากอยางแรง หรือมีโรคที่ขออยูกอนแลว เชน วัณโรคที่ขอสะโพก

                                      ขั้นตอนการชวยเหลือเบื้องตน
                                      (1) ใหขอพักนิ่ง อยาพยายามดึงกลับเขาที่

                                      (2) ประคบดวยความเย็น
                                      (3) เขาเฝอกชั่วคราว หรือใชผาพัน

                                      (4) รีบนําสงโรงพยาบาล ควรงดอาหาร น้ํา และยาทุกชนิด
                                   1.3  กระดูกหัก หมายถึง ภาวะที่กระดูกไดรับแรงกระแทกมากเกินไป

                  สงผลใหกระดูกไมสามารถรองรับน้ําหนักจากแรงกระแทกได กอใหเกิดอาการปวด บวม รอน

                  บริเวณที่หัก ถาจับกระดูกนั้นโยกหรือบิดเล็กนอยจะมีเสียงดังกรอบแกรบ เนื่องจากปลายกระดูก
                  ที่หักนั้นเสียดสีกัน การเคลื่อนไหวผิดปกติอาจมีบาดแผล และพบปลายกระดูกโผลออกมาเห็นได

                                      ขั้นตอนการชวยเหลือเบื้องตน
                                      การหักของกระดูกชิ้นสําคัญ เชน กระดูกเชิงกราน กะโหลกศีรษะ ขากรรไกร

                  คอ และกระดูกสันหลัง ตองการการดูแลรักษาที่ถูกตอง เพราะการหักของกระดูกเหลานี้จะทํา
                  อันตรายอยางรุนแรงตอเนื้อเยื่อใกลเคียงกะโหลกศีรษะแตก และสันหลังหักเปนอันตรายมากที่สุด

                  เพราะวาเนื้อสมองและไขสันหลังถูกทําลายทั้งนี้ เมื่อมีภาวะกระดูกแตกหักในบริเวณกระดูกที่มี
                  ลักษณะเปนแทงยาว ผูปฐมพยาบาลตองจัดใหมีการเขาเฝอก ซึ่งการเขาเฝอก หมายถึง การใช

                  วัสดุตาง ๆ พยุง หรือหอหุมอวัยวะที่กระดูกหักใหอยูนิ่ง ซึ่งมีประโยชนชวยใหบริเวณที่บาดเจ็บ
                  อยูนิ่ง เปนการบรรเทาความเจ็บปวดและปองกันอันตรายเพิ่มมากขึ้น

                                      การปฐมพยาบาลกระดูกหักตองพยายามตรึงกระดูกสวนที่หักใหอยูกับที่

                  โดยใชวัสดุที่หางาย เชน ไม หรือกระดาษหนังสือพิมพพับใหหนา รวมทั้งผา และเชือกสําหรับ
                  พันรัดดวย
   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178