Page 73 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 73

72  รักที่สุด สุดที่รัก                  ปอ ปาลิตา                       73


    “วิดีใจเหลือเกินที่ได้พบพี่ วิสวดมนต์ภาวนาทุกวันทุก     เขาก้มจูบหน้าผากเธอ และเอามือแนบแก้มเธอไว้

 คืน ขอให้เจอพี่อีกสักครั้ง ก่อนวิจะตายจากไป ในที่สุดพี่ก็มา”     “พักผ่อนเถอะสุดที่รัก ดูท่าวิจะเหนื่อยแล้ว”
    “หยุดร้องไห้เถอะครับ ท�าใจให้เข้มแข็ง ผมอยากเห็น     “ค่ะ” เธอพยักหน้าที่เปียกชุ่มด้วยน�้าตา “พี่วัฒน์คะ วิ

 รอยยิ้มของวิมากกว่าเห็นน�้าตา”  ขอให้พี่ท�าอะไรสักอย่างเพื่อวิเป็นครั้งสุดท้าย ได้มั้ยคะ”

    “วิยิ้มไม่ออกค่ะพี่ ตลอดเวลาหลายสิบปีวิคิดถึงแต่พี่      อนุวัฒน์ท�าตาโต
 พยายามตามหาพี่ทั้งๆ ที่รู้ว่าโอกาสริบหรี่เต็มทน แต่แล้วพี่ก็มา     “ท�าอะไรหรือวิ”

 หาวิ ตอนนี้ถึงจะตายวิก็ตายอย่างมีความสุขแล้ว”     วรัญญาสะอื้นในอก

    อนุวัฒน์อดสงสารเธอไม่ได้ เขาเงยหน้ามองเพดานไม่     “วิตาย...พี่ช่วยเผาศพวิ วิจะได้ไปเกิดใหม่เพื่อรอพบพี่
 ให้น�้าตาไหล แต่สุดจะกลั้นไว้ ยกมือวรัญญาขึ้นจูบด้วยความ  เอกสารเกี่ยวกับวิอยู่ในกระเป๋าใต้เตียงนี้ค่ะ”

 รักอย่างสุดซึ้ง         ชายหนุ่มยกมือปิดปากเธอ

    “วิต้องมีก�าลังใจ ต้องอดทน” เสียงเขาเองก็สั่น “เดี๋ยว     “ไม่พูดอย่างนี้ที่รัก วิจะตายไม่ได้ เราต้องอยู่ด้วยกัน

 เรื่องร้ายๆ ก็ผ่านไป วิต้องอยู่กับผมนะที่รัก”  และตายพร้อมกัน” เขาปลอบใจหญิงสุดที่รัก
    เธอสะอื้น            “วิไม่ไหวแล้วค่ะพี่” สีหน้าเธอบอกความทุกข์ทรมาน

    “วิรู้ตัวค่ะ ว่าก�าลังจะตายจากพี่ มะเร็งเกิดกับใครก็ต้อง  “เวลานี้วิเจ็บปวดไปทุกส่วน เจ็บปวดเหลือเกิน มะเร็งมันร้าย

 ตายทั้งนั้น พี่ไม่รังเกียจหรือคะที่วิอยู่ใสภาพนี้”  แรงมาก วิหมดก�าลังจะทนต่อไปแล้วค่ะ”
    อนุวัฒน์ลูบไล้สองแก้มเธอ     อนุวัฒน์เวทนาเธอจนร้องไห้สะอึกสะอื้น แม้เขาไม่ได้

    “ผมพูดเสมอไม่ว่าวิจะเป็นยังไง ผมก็รักวิที่สุด รักที่ผม  ป่วย แต่รับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่ก�าลังเกิดกับหญิงที่เขารัก เขา

 มีให้วิไม่มีวันหมดสิ้น ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ไม่มีจะแบ่งปันให้ผู้  อยากให้ความทุกข์ทรมานนั้นมาอยู่ที่เขา แล้วให้วรัญญาหาย

 หญิงคนใดอีก แม้ความตายก็หยุดความรักของผมไม่ได้”  เป็นปกติ
    “วิก็รักพี่ พี่เป็นคนสอนให้วิรู้จักความรัก สอนให้รู้จัก     ไม่มีใครพูดอะไรอีก ต่างร้องไห้ปล่อยให้เวลาผ่านไป

 ความสุขจากการสัมผัสทางกาย พี่คือผู้ชายคนแรกและคน  จนกระทั่งพยาบาลเข้ามาเตือนว่าหมดเวลาเยี่ยม

 สุดท้ายในชีวิตของวิ”     “ผมกลับก่อนนะ” ก้มกระซิบข้างหูเธอ “วิหลับพักผ่อน
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78