Page 26 - ไฟลหนงสอแผนดนของเรา9_Neat

ในอ าเภอสะเดามีคนจีนยูนหนาน คนมุสลิมและคนไทยอยู่ร่วมกันเป็นจ านวนมาก แต่พวกเขาก็

สามารถอยู่ด้วยกันได้โดยไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ เชื้อชาติ และศาสนา ได้มีการสร้างวัด มัสยิด

วัดเจ้าแม่กวนอิม เพื่อเป็นแหล่งยึดเหนี่ยวจิตใจให้กับคนในอ าเภอสะเดา และมีการก่อตั้งชมรม

จีนยูนหนาน หนูจ าได้ว่า ครั้งนั้นเป็นการเปิ ดชมรมจีนยูนหนานอย่างเป็นทางการ โดยมี

นายบุญพาศ รักนุ้ย ซึ่งเป็นนายอ าเภอสะเดาให้เกียรติไปเป็นประธานในการเปิดงาน หลังจาก

เปิดพิธีเสร็จ ก็มีการเฉลิมฉลองโดยการเต้น 'ต๋าโกว' ซึ่งเป็นการเต้นแบบยูนหนาน โดยมีเมล็ด

ทานตะวัน ลูกอม ธูปเทียน ตั้งอยู่บนโต๊ะ จากนั้นชาวยูนหนานก็จะยืนล้อมเป็นวงกลม และมี

เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งซึ่งเป็นประเภทดีดคอยให้จังหวะในการเต้น ในครั้งนั้นนายอ าเภอสะเดา

ได้เข้าไปร่วมเต้นด้วย หนูยืนมองอย่างใจจดใจจ่อ ชื่นชมในความสามารถและความกล้า

แสดงออกของท่านนายอ าเภอ บางครั้งหนูก็แอบยิ้มและหัวเราะในความน่ารักของท่าน

ทุกวันอาทิตย์หนูจะไปเติมน ้ามันที่ร้านขายน ้ามันซึ่งคนขายเป็นคนมุสลิม หนูมาบ่อยจน
เป็นลูกค้าประจ า มีครั้งหนึ่งหนูน าเงินมาแปดสิบบาท แต่อาบังก าหนดราคาไว้ที่เก้าสิบบาทหนูก็

บอกอาบังว่า “อาบังท าอย่างไรดี หนูมีเงินแค่แปดสิบบาทเอง”

อาบังตอบว่า “ไม่เป็นไรอาหมวย” อาบังให้สิทธิ์พิเศษเลยลดให้สิบบาท หนูดีใจเป็น

อย่างมาก เลยตอบว่า “ขอบคุณนะคะอาบังสุดหล่อ” และทุกครั้งที่หนูขับรถผ่านร้าน อาบังก็จะ

ทักตลอดว่า “อาหมวยไปไหนมา” “อาหมวยกินน ้าอ้อยไหม” “อาหมวยวันนี้ไม่เอาน ้ามันเหรอ”

และทุกครั้งที่หนูได้ยินค าว่าอาหมวย หนูจะรู้สึกว่าตัวเองน่ารัก และที่ส าคัญหนูรู้สึกอุ่นใจทุก

ครั้งที่ได้ยิน มีความรู้สึกเหมือนพี่เหมือนน้อง ถึงแม้เราจะต่างศาสนา ต่างเพศ ต่างวัยกันก็ตาม