Page 12 - บันทึกทริปวังเวียง
P. 12
ร้านผัดกะเพราหมูที่ตามหาและเป็นที่มาของชื่อทริปนี้
เส้นทางจากโพนโฮงไปวังเวียงช่วงนี้อันตรายมาก ทางแคบ ไม่มีไหลทาง พื้นมีหลุมเป็นระยะ
ที่อันตรายที่สุดคือมีสะพานที่แคบมากรถไม่สามารถสวนกันได้ ต้องวัดใจกันตลอด ใครถึงก่อนได้สะพาน
ไป ส่วนรถที่สัญจรไปมานั้นส่วนใหญ่เป็นรถ 18 ล้อ ที่มีพลขับเป็นชาวจีนเชื้อสายเดียวกับโทเรตโต้
ประหนึ่งว่า โทเรตโต้ก าลังควบอ๊อปติมัสพราม อย่างไงอย่างงั้น โค้งไม่มีเบรค รถสวนไม่หลบ หลุมไม่
มอง จักรยานคาดว่าพี่เค้าคงเห็นเป็นเช่นเดียวกับซากแมลงที่ติดกระจกหน้ารถ มีหลายจังหวะทีรถสวน
กันแล้วมาเบียดรถจักรยาน ผมและอ๊อฟจนต้องลงไปปั่นในทรายข้างถนนเกือบไปเสยเข้ากับเด็กน้อยที่
ยืนให้ก าลังใจอยู่ข้างด้วยการขอ give me five แล้วกล่าวว่า ซ าบายดี้ ระหว่างทางเราพบเจอ
นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ(ฝรั่ง) ปั่นจักรยานสวนลงมาโบกมือทักทายกันอย่างสดชื่น ในใจคิดว่าเส้นทาง
คงไม่มีอะไรมากฝรั่งยังไม่มีอาการหวั่นวิตกอะไร หึหึหึ
ยัง ๆ ยังไม่ได้ขึ้นเขาเลย ณ ตรงนี้
ผ่านโพนโฮงมาได้ซักพักพวกเราได้พบกับ OASIS กลางสมรภูมิรถบรรทุก เป็นปั๊ม
ปตท ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะพบได้ในการเดินทางครั้งนี้ มีสิ่งอ านวยความสะดวกครบครัน
