Page 21 - บันทึกทริปวังเวียง
P. 21
สายแล้วเริ่มเก็บของ ทานอาหาร รถที่ว่าจ้างเพื่อเดินทางกลับไปเวียงจันทน์ จะมารับตอน
10:00 สมาชิกต่างพากันถ่ายภาพเก็บบรรยากาศที่พักไว้เป็นที่ระลึก ลุงนนท์ท าหน้าที่เป็นตากล้องหลัง
เพราะมีอุปกรณ์ถ่ายภาพที่มีคุณภาพดีที่สุด HUAWEI เลนส์ Leica กดถ่ายแบบไม่ยั้ง จากการถ่ายภาพ
เยอะมาก รวมทั้งถ่ายกับสาว ๆ ด้วย จนท าให้เกิดประเด็นข้อพิพาทกับภรรยาทางบ้านในเวลาต่อมา
รถมารับตรงเวลาขนจักรยานขึ้น ทุกคนพร้อมเดินทางกันหมดแล้ว ถึงเวลาออกรถมาได้ 10 เมตร ลุง
นนท์ตะโกนโวยยวายบอกให้รถหยุด และโดดลงรถไปบอกว่าเห็นกระบอกน้ าจักรยานไม่รู้ใครลืมไว้ที่
โต๊ะอาหาร เรานั่งรอสักครู่ ลุงนนท์วิ่งกลับมาแบบเขินๆ สารภาพว่ากระบอกเป็นของเจ้าของที่พัก ไม่ใช้
ของพวกเรา ทุกคนฮากันใหญ่
จากลาวังเวียง
ออกเดินทางกลับสู่เวียงจันทน์ด้วยรถโดยสารสองแถว ถูกจักรยานติดกับหลังคาและบางส่วน
วางไว้ระหว่างกลางตัวรถ คนขับขออนุญาตรับผู้โดยสารเพิ่มเพื่อไม่ให้เสียเที่ยวพวกเราก็ไม่ขัดข้อง
เพราะที่ยังเหลือ ผ่านมาไม่นานก็รับหญิงสูงอายุท่านหนึ่งขึ้นมานั่งด้านหน้า และจอดรับอีกครั้ง เป็นเด็ก
สาววัยรุ่น ลุงนนท์บริการยกขอ ขยับที่ให้นั่งข้าง ๆ ระหว่างทางก็ชวนคุย แซวกันไป แรก ๆ น้องไม่ค่อย
พูดถามอะไรก็ตอบ แต่ลุงนนท์ใช้ศิลปะการเจรจาจนคุยกันสนิทขึ้นเรื่อง คงไม่ต้องสาธยายว่าคุย
อะไรบ้างเดี๋ยวงานเข้าลุงนนท์ สนุกสนานเฮฮา กันตลอดทาง จนถึงโพนโฮงน้องผู้หญิงลงที่นี่ สรุป
สุดท้าย คนที่ไม่ได้คุยอะไรเลย ได้เบอร์โทร และแลก add line กันคือ เจ 55555 (ตาอยู่รับไป)
สภาพเส้นทางขากลับเป็นทางลงตลอดเส้นทางทุกคนคุยกันว่าตอนขาไปเราปั่นขึ้นไปกันได้ยังไง
บ้าไปแล้ว เพราะเนินเขาค่อนข้างสูงตลอดทาง รถโดยสารที่นั่งมาลงเขาเบรกตลอดทางเลย ไม่ต้อง
สงสัย ที่อ๊อฟ เป็นตะคริว แต่ที่น่าแปลกใจคือ เจ๊อร ที่ปั่นขึ้นไปได้อย่างสบาย ๆ ไม่มีอาการอ่อนแรง
มากนัก วันนี้อากาศดีมากเที่ยงแล้วยังไม่มีแดดเลย เย็นมาก ทไมมันช่างต่างกันวันที่ปั่นขึ้นอย่างมาก
เหมือนโดนแกล้งจากเจ้าที่เจ้าทาง
