Page 5 - หมวย-เหมย
P. 5
• ในที่นี้จะได้อธิบายถึงระบ าชนิดหนึ่งที่ถือเป็นต้นก าเนิดแห่ง
การรังสรรค์ระบ าต่างๆ ถือได้ว่าเป็นแม่บทและแม่แบบแห่ง
การสร้างระบ าชุดอื่นๆ ต่อมา ระบ านี้ในปัจจุบันได้ก าหนด
เรียกว่า "ระบ ามาตรฐาน" (ไม่ใช่ ร าวงมาตรฐาน) มีผู้ให้
ความหมายของค านี้ว่า เป็นระบ าที่ปรมาจารย์ทาง
นาฏศิลป์ ไทยได้คิดประดิษฐ์ท่าร าไว้ มีความงดงาม วางท่า
ได้อย่างเหมาะสมเป็นแบบฉบับ สอดคล้องกับบทร้องและ
การบรรเลง เมื่อน าไปใช้แสดงจะต้องคงไว้ซึ่งท่าร าที่ได้เรียน
มา ไม่สมควรที่จะเปลี่ยนแปลงตามชอบใจ (อมรา กล ่า
เจริญ, 2531) ระบ านี้ผู้ที่ศึกษาด้านโขนละคร จ าเป็นที่
จะต้องฝึกหัดในชั้นต้นต่อจากการฝึกหัดขั้นพื้นฐาน คือ ต้อง
เรียนต่อจากการร าเพลงช้าเพลงเร็ว ระบ ามาตรฐานนี้ในชั้น
เดิมมีเพียง ระบ าสี่บท ซึ่งเป็นระบ าขนาดยาว จึงมีชื่อเรียก
ในอดีตกาลว่า ระบ าใหญ่
