Page 14 - SRNG T3_2560
P. 14

2


                      1.  จ ำนวนประชำกรในวัยท ำงำน  (อำยุ 15 ปี     ค ำนิยำมที่ส ำคัญ ๆ ที่ใช้ในกำรส ำรวจ มีดังนี้
               ขึ้นไป) และจ ำนวนประชำกรนอกวัยท ำงำนจ ำแนก
               ตำมเพศ                                             ผู้มีงำนท ำ

                      2. จ ำนวนประชำกรในวัยท ำงำน จ ำแนก                ผู้มีงำนท ำ หมำยถึง บุคคลที่มีอำยุ 15 ปีขึ้นไป
               ตำมสถำนภำพแรงงำน อำยุ เพศ สถำนภำพสมรส              และในสัปดำห์แห่งกำรส ำรวจมีลักษณะอย่ำงหนึ่งอย่ำง
               กำรศึกษำที่ส ำเร็จ                                 ใด ดังต่อไปนี้
                      3. จ ำนวนผู้มีงำนท ำ จ ำแนกตำมลักษณะที่         1. ได้ท ำงำนตั้งแต่ 1 ชั่วโมงขึ้นไป โดยได้รับ

               น่ำสนใจ เช่น อำยุ เพศ กำรศึกษำที่ส ำเร็จ อำชีพ     ค่ำจ้ำง เงินเดือน ผลก ำไร เงินปันผลค่ำตอบแทนที่มี
               อุตสำหกรรม สถำนภำพกำรท ำงำน ชั่วโมงท ำงำน          ลักษณะอย่ำงอื่นส ำหรับผลงำนที่ท ำ  เป็นเงินสด
               ค่ำจ้ำง เงินเดือน และผลประโยชน์อื่นๆ ที่ได้รับจำก  หรือสิ่งของ

               กำรท ำงำน                                              2. ไม่ได้ท ำงำน หรือท ำงำนน้อยกว่ำ 1 ชั่วโมง
                      4. จ ำนวนผู้ว่ำงงำน จ ำแนกตำมลักษณะ         แต่เป็นบุคคลที่มีลักษณะอย่ำงหนึ่งอย่ำงใด
               บำงประกำรที่น่ำสนใจ เช่น ระยะเวลำในกำรหำงำนท ำ     ดังต่อไปนี้ (ซึ่งจะถือว่ำเป็น ผู้ที่ปกติมีงำนประจ ำ)
               งำนที่ท ำครั้งสุดท้ำย สำเหตุกำรว่ำงงำน เป็นต้น
                                                                        2.1  ยังได้รับค่ำตอบแทน ค่ำจ้ำง หรือ
               2. คุ้มรวม                                         ผลประโยชน์อื่น ๆ หรือผลก ำไรจำกงำนหรือธุรกิจใน
                   ประชำกรที่อำศัยอยู่ในครัวเรือนส่วนบุคคล        ระหว่ำงที่ไม่ได้ท ำงำน
               และครัวเรือนกลุ่มบุคคลประเภทคนงำน
                                                                        2.2  ไม่ได้รับค่ำตอบแทน ค่ำจ้ำง หรือ
               3. สัปดำห์แห่งกำรส ำรวจ                            ผลประโยชน์อื่น ๆ หรือผลก ำไรจำกงำนหรือธุรกิจใน

                   หมำยถึง ระยะเวลำ 7 วัน นับจำกวันก่อนวัน        ระหว่ำงที่ไม่ได้ท ำงำน แต่ยังมีงำนหรือธุรกิจที่จะ
               สัมภำษณ์ย้อนหลังไป 7 วัน เช่น วันสัมภำษณ์คือ       กลับไปท ำ
               วันที่ 9 กุมภำพันธ์ พ.ศ. 2547 “ระหว่ำง 7 วันก่อน       3. ท ำงำนอย่ำงน้อย 1 ชั่วโมง โดยไม่ได้รับ

               วันสัมภำษณ์” คือ ระหว่ำงวันที่ 2 ถึง วันที่ 8
               กุมภำพันธ์ พ.ศ. 2547                               ค่ำจ้ำงในวิสำหกิจหรือไร่นำเกษตรของหัวหน้ำ
                                                                  ครัวเรือนหรือของสมำชิกในครัวเรือน
               4. ค ำอธิบำยศัพท์/แนวคิด/ค ำจ ำกัดควำม

                   ส ำนักงำนสถิติแห่งชำติ ได้ปรับปรุงแนวคิด       ผู้ว่ำงงำน
               และค ำนิยำมที่ใช้ในกำรส ำรวจภำวะกำรท ำงำนของ           ผู้ว่ำงงำน หมำยถึง บุคคลที่มีอำยุ 15 ปีขึ้น

               ประชำกรหลำยครั้ง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้         ไป และในสัปดำห์แห่งกำรส ำรวจมีลักษณะอย่ำงหนึ่ง
               สอดคล้องกับสภำพที่แท้จริงทำงสังคมและเศรษฐกิจ       อย่ำงใด ดังต่อไปนี้

               ของประเทศตลอดจนควำมต้องกำรของผู้ใช้ข้อมูล              1.  ไม่ได้ท ำงำนและไม่มีงำนประจ ำ แต่ได้หำ
               และสอดคล้องกับมำตรฐำนสำกลขององค์กำร                งำน สมัครงำนหรือรอกำรบรรจุ ในระหว่ำง 30 วัน

               แรงงำนระหว่ำงประเทศ (ILO) กับองค์กำร               ก่อนวันสัมภำษณ์
                                                                      2. ไม่ได้ท ำงำนและไม่มีงำนประจ ำ และไม่ได้
               สหประชำชำติ (UN) แนวคิดและค ำนิยำมที่ใช้ในกำร      หำงำนท ำในระหว่ำง 30 วันก่อนวันสัมภำษณ์ แต่

               ส ำรวจไตรมำสนี้ ได้เริ่มใช้มำตั้งแต่รอบที่ 1 พ.ศ.   พร้อมที่จะท ำงำนในสัปดำห์แห่งกำรส ำรวจ
               2526 มีกำรปรับปรุงบ้ำงตำมล ำดับ และตั้งแต่

               ไตรมำสที่ 1 พ.ศ. 2544 ได้ก ำหนดอำยุขั้นต่ ำของ
               ประชำกรวัยท ำงำนเป็น 15 ปี
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19