Page 154 - Mësimet e Texhuidit (Flutura Gurra)

Atëherë për shkak të takimit të dy shkronjave me sukun do ta lexojmë mimin me

fet’ha dhe do të bëhet:

Në këtë rast tek je-ja zgjatëse përpara mimit lejohen dy forma:

E para: Zgjatimi i saj (6 tone) zgjatim i domosdoshëm duke mos marrë parasysh

zanoren e rastit. 6

E dyta: Leximit e je-së dy tone pa e zgjatur për shkak të mosndodhjes së shkakut
që e obligon zgjatimin. 2

•┈┈••┈┈•

•Hukmi i fjalës në suren Jusuf.

Në fjalën e Allahut të Madhëruar: (Jusuf/11)

Kjo fjalë në origjinë është folje e kohës së tashme. Por duke qënë se

vijnë tre shkronja me guneh me zanore njëra mbas tjetrës leximi i saj ishte i rëndë
në lexim, prandaj për të eliminuar këtë problem arabët përdorin njërën prej
këtyre dy mënyrave.

1- Me Reum ose Ikhtilas: Duke e lexuar damen e nunit të parë me zë

pak më të ulët dhe pak më shpjet në krahasim me shkronjat që janë pranë.
2- Me Ishmam: Duke e bërë me sukun nunin e parë i cili shkrihet në nunin e
dytë (idgam), dhe duke rrumbullakosur buzët pa nxjerrë zë fill mbas

shqiptimit të idgamit të nunit dhe duke shtuar pak më tepër gunen.

Vërejtje: Dijetarët specialistë të shenjave të leximit në Mus’haf kanë vënë
shenjën e një topi të vogël në disa mus’hafe dhe shenjën e një rombi në disa të

tjerë për të treguar se këtu kemi Ishmam.

•┈┈••┈┈•

•Hukmi i fjalës në suren Neml.

Në leximin Hafs në fjalën e Allahu të Madhëruar: në suren (Neml/36)

lexohet je me fet’ha ( ي) në vazhdim të leximit.
َ
Ndërsa nëse qëndrojmë në fjalën kemi dy forma:

154