Page 85 - Mësimet e Texhuidit (Flutura Gurra)

❀ Mënyra e ndodhjes së trashimit të shkronjës:

Në shqiptimin e shkronjave të rënda drejtohet forca e frymës në kupën e qiellzës së
sipërme e cila përplaset në të. Meqë kjo është e rrumbullakët kur përplaset fryma

lart kthehet përsëri dhe krijon oshëtimë, gjë e cila bën që zëri të dalë i trashë.
Pra me trashje të shkronjës kuptojmë, zmadhim të zërit të shkronjës aq sa goja
mbushet me oshëtimën e saj. Siç duket edhe në foto.

❀ Mënyra e ndodhjes së hollimit të shkronjës:

Në shqiptimin e shkronjës së lehtë, trysnia e frymës drejtohet për në pjesën e
poshtme të gojës, ku nuk mbushet goja me ajër dhe nuk ndodh oshëtimë, gjë e cila e
bën që shkronja të dalë e lehtë. Dhe kjo quhet hollim.

Lidhja mes ngritjes (ءلاعتسلَا ) dhe trashimit

Siç e kemi marrë në fillim me fjalën texhuid nënkuptojmë dhënien shkronjës hakun
dhe mustehakun e saj (të drejtën që ka dhe të drejtën që i takon). E drejta e
shkronjave të rënda është drejtimi i forcës së frymës drejt kupës së sipërme të gojës
në shqiptimin e shkronjës. Dhe e drejta që i takon është që këto shkronja të
shqiptohen të trasha.

Lidhja që ndodhet mes Uljes (لافتسلإا ) dhe hollimit.
Shkronjat e lehta: E drejta e tyre është të drejtohet trysnia e frymës për në pjesën e
poshtme të gojës. Dhe e drejta që i takon është që këto shkronja të dalin të holla.

Rregull bazë: Çdo shkronjë e rëndë është e trashë dhe jo çdo shkronjë e lehtë është
e hollë. Sepse kemi shkronja të lehta të cilat në disa raste janë të trasha. Sikur psh:
ر
ل
ا
shkronja ra. ( ) shkronja lam ( ) dhe shkronja elif ( ) Ose mund të themi edhe
kështu që: Çdo shkronjë e rëndë është e trashë dhe jo çdo shkronjë e trashë është e
rëndë.

85