Page 3 - 4. HİKAYE

Güneş Ege Denizi’ne gülümsüyordu. Yağmur uyanır

uyanmaz penceresini açtı, havanın ne kadar güzel olduğunu

düşündü. Kahvaltısını yapıp biraz kitap okuduktan sonra an-

nesinden izin alıp bisikletine atladı, Reyhan’ın evine doğru

yol aldı.

Reyhan’ın annesi, bahçelerinde tatlı mı tatlı gözlemeler

yapıyordu. Yağmur ‘u görünce hemen yanına çağırdı:

-Yağmur hoş geldin kızım. Gel gözleme ye.

Yağmur’ un ağzı sulandı:

-Teşekkür ederim Ayşe Teyze. Yemez miyim hiç! Reyhan ev-

de mi?

-Evde kızım, şimdi gelir.

Yağmur gözlemesini yerken Reyhan yanlarına geldi.

Annesinin yanında en yakın arkadaşını görünce çok sevindi.

Çünkü evde çok sıkılmıştı.

Yağmur’ un gözlemesi bitince Reyhan da bisikletini aldı

birlikte her zaman gittikleri parka gittiler. Bisikletlerini kilit-

lediler. Dolaşırken bir bankta oturan Kemal’ i gördüler.