Page 28 - annual report 2019

รางแผนการใชที่ดินประกอบดวย 5 เขตหลัก ไดแกเขตพื้นที่ปาไมเพื่อการอนุรักษ เขตรักษาสมดุลเพื่อการ

อนุรักษและการใชประโยชนอยางยั่งยืน เขตแหลงน้ํา เขตชุมชนบนพื้นที่สูง และเขตพื้นที่อื่น ๆโดยพบวาเขตที่
มีเนื้อที่มากที่สุดคือเขตพื้นที่ปาไมเพื่อการอนุรักษ มีเนื้อที่คิดเปนรอยละ 56.02 ของเนื้อที่ศูนยพัฒนาฯ รองลง
ไปเปนเขตรักษาสมดุลเพื่อการอนุรักษและการใชประโยชนอยางยั่งยืนมีเนื้อที่คิดเปนรอยละ 42.89 ของเนื้อที่
ศูนยพัฒนา ฯ ตามลําดับ

รางแผนการใชที่ดินที่จัดทําขึ้นเปนไปในลักษณะฟนฟูและอนุรักษทรัพยากรธรรมชาติที่สําคัญ
โดยจําแนกเปนเขตตาง ๆ ใหสอดคลองกับสภาพพื้นที่ เนนการทําการเกษตรกรรมแบบยังชีพไมทําลาย

ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม สอดคลองกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-
2564) โดยสํานักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ มีหลักการพัฒนาประเทศที่สําคัญใน

ระยะแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12 ยึดหลัก “ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง”“การพัฒนาที่ยั่งยืน”และ“คนเปน

ศูนยกลางการพัฒนา”และยุทธศาสตรสถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องคการมหาชน) ระยะที่ 3 (พ.ศ.
2560-2564) เพื่อนํารางแผนการใชที่ดินที่จัดทําขึ้นนี้เปนเครื่องมือเพื่อดําเนินงานรวมกันระหวางหนวยงานที่มี

ภารกิจหลักเกี่ยวของ โดยมีเปาหมายดานการพัฒนาพื้นที่และคุณภาพชีวิตของประชาชนเปนสําคัญ โดยไม
ละเลยมิติเชิงพื้นที่ในดานการคุมครองและอนุรักษทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอมควบคูกันไป ราง

แผนการใชที่ดินที่จัดทําขึ้นสามารถนําไปสูการสงเสริมใหมีการปลูกพืชเหมาะสมกับสภาพพื้นที่ สําหรับใชเปน

แนวทางในการพัฒนาชุมชนบนพื้นที่สูง ทางดานสิ่งแวดลอม เศรษฐกิจ สังคม โดยมีความสอดคลองกับศักยภาพ
ของแตละพื้นที่เพื่อนําไปสูการแกปญหาในการลดพื้นที่ปลูกฝนอยางยั่งยืนตอไป