Page 144 - Peygamberimiz (sav)`in Mucizeleri

'
Peygamberimiz (sav) in Mucizeleri

rıy la Pey gam be ri miz (sav)'e ezi yet ver mek is te yen bu kişileri
şöy le ha ber ver mek te dir:
O in kar eden ler, zik ri (Kur'an'ı) işit tik le ri za man, se ni ne re -
dey se göz le riy le de vi re cek ler di. "O, ger çek ten bir de li dir"
di yor lar. (Ka lem Su re si, 51)
Bu ra ya ka dar an la tı lan lar da gö rül dü ğü gi bi Pey gam be ri -

miz (sav) hem iman etmeyenlerin ölüm teh di di al tın da, hem
mü na fık la rın ara sın da ol ma sı na rağ men in san la ra din ah la kı nı
teb liğ et miş, on la rın hi da ye tle ri ne ve si le ol ma ya ça lış mış tır.
İman etmeyenlerin ile ri ge len le ri ise Al lah'ın el çi si ni öl dür mek
için plan lar kur muş, tu zak lar ha zır la mış lar dır.
Rab bi miz'in en önem li mu ci ze le rin den bi ri, Pey gam ber
Efen di miz (sav)'in aley hi ne ku ru lan bun ca tu za ğa ve hi le ye

rağ men, sev gi li Efen di miz (sav)'in hiç bir za rar gör me den mü-
ca de le si ne de vam et me si dir.
Bir Ku ran aye tin de Rab bi miz, mübarek Pey gam be ri miz
(sav)'e "ken di si ni in san lar dan ko ru ya ca ğı nı" va at et miş tir:
... Al lah se ni in san lar dan ko ru ya cak tır. Şüp he siz, Al lah, ka -
fir olan bir top lu lu ğu hi da ye te er dir mez. (Ma ide Su re si, 67)
Rab bi miz'in bu va adi pek çok mu ci zey le te cel li et miş, in -
kar cı ön de ge len ler, müş rik ve mü na fık lar, Pey gam be ri miz

(sav)'e kar şı hak sız bir kin ve öf ke için de olan lar dan tek bir ki -
şi bi le, mu ci ze vi şe kil de ona za rar ve re me miş ler dir. Ha zır la -
dık la rı komp lo lar, kur duk la rı tu zak lar her se fe rin de bo zul muş-
tur. Üs te lik pek çok sı cak sa vaş ta müş rik ler ve in kar cı lar Pey -
gam ber Efen di miz (sav)'le kar şı kar şı ya gel me le ri ne rağ men
Rab bi miz her za man ken di si ni ko ru muş ve Pey gam be ri miz
(sav) teb liğ gö re vi ne so nu na ka dar de vam et miş tir. Ona ezi yet

ver me ye ça lı şan lar bu nun la hiç bir za man amaç la rı na ula şa-
ma mış, ak si ne ken di le ri zil le te dü şer ken, her ge çen gün

142