Page 497 - Risale-i Nur - Mektubat
P. 497

FİHRİST                                                                                                                     499

                                                                       Sahife No:

          Hakikatça,  hem  Hikmetçe,  hem  İnsaniyetçe,  hem  İslâmiyetçe,  hem
          hayat-ı  şahsiyece,  hem  hayat-ı  içtimaiyece,  hem  hayat-ı  maneviyece
          gayet çirkin ve merdud ve zulüm olduğunu gayet kat'î bir surette isbat
          edib, mezkûr Âyetlerin mühim bir Sırrını tefsir eder.

          İKİNCİ MEBHAS .......................................................................271-277

                      ِ
          ْ ْللّ ا          ِ  ْ ْ ر ْ ز ْ ق ْ ه ا ْ  ْ لم           ْ ن ْ ْ د ْ اا ْ ب ْ ة ْ ْ  لا ْ ْ حت      َّ  ِ ْ مْن       ْ ين ْ ۞ ْ ْ و ْ  ك ْ  ا ْ ِي  ُ        ِ  ُ َّ  ْ  ل ْ ق ْ و ْ ة ْ ا ْ  ل ْ م ْ ت  اْو  ْ ْ ذ  ْ قا  َّ َّ ُ ُ  ْ ْ ه ْ و ْ لا ْ ر ْ ز  ْ للّا  َّ ٰ ُ    ِ ْ ا ْ ن ْ
           ُ ٰ
                     ُ


                              ْ مي ْ ل    ْ ع لا  ْ عي ْ ُ     َّ  ْ ْ و ْ ْ وه ْ ا ل ْ س ْ م  ْ مُكا  ِ      ُ ُ     َّ       ُ  ْ ي ْ ر ْ ز ْ ق ْ ه ا ْ ْ و ْ ا ْ ي

                            ُ

          Sırrıyla, Ehl-i Îmanı hırstan şiddetli bir surette men'eden esbabı gösterir.
          Ve hırs dahi, adavet kadar muzır ve çirkin olduğunu kat'î delillerle isbat
          ederek;  şu  Âyet-i  Azîmenin  mühim  bir  Sırrını  tefsir  ediyor.  Hırsa
          mübtela adamlar, bu ikinci mebhası çok dikkatle mütalaa etmelidirler.
          Kin ve adavet marazıyla hasta olanlar, tam şifalarını Birinci Mebhasta
          bulurlar.

                 İkinci  Mebhasın  Hâtimesinde,  Zekatın  ehemmiyetini  ve  bir
          Rükn-ü  İslâmî  olduğunun  Hikmetini  güzel  bir  surette  beyan  etmekle
          beraber; Hakikatlı bir rü'yada güzel bir Hakikat beyan ediliyor.

                 Şu Risalenin Hâtimesinde,
                                                          ِ
            ْموْه  ْ ت ْ هِر          ْ ْ م ْ ي  ت ا ْ ْ ف ْ  ك  ِ     ْ ْ  ا ْ خ ي ه  ْ مح         ُ    ْ ْ  ا ْ ح ْ د ْ ُك ْ م ْ ْ  ا ْ ن ْ ْ ي ْ  ا ْ ُك ْ  ل ْ ْ  ل  ْ ب ْ ح ْ ي ا  Âyeti  altı  derece

                 ُ ُ ُ
                                                           ُ
                                                        ى
          zemmi zemmetmekle, altı vecihle gıybetten zecrettiğini ve Mu'cizane ve
          Hârika bir İ'caz ile, gıybeti hem Aklen, hem Kalben, hem İnsaniyeten,
          hem  Vicdanen,  hem  Fıtraten, hem  Milliyeten mezmum  ve  merdud  ve
          çirkin  ve  muzır  olduğunu  gayet  kat'î  bir  surette,  Kur'anın  İ'cazına
          yakışacak bir tarzda  beyan  ediyor.  Ve  gıybet,  alçakların  silâhı  olduğu
          cihetle, izzet-i nefis sahibi bu pis silâha tenezzül edib istimal etmediğine
          dair denilmiştir:


                                             ىل ْ ْ ا
                  ُ             ْ ده ْ ْ م ْ ن ْ ْ ٰلا ْ ْ ه ل ْ ْ ج ْ ه ْ د    ُ    ْ ْ ج  ْ  با ْ ي ْ تغ ِ ِ  ْ  ْ ُكف            ِ ِ       ْ ْ ج ْ ز ا ْء ْ ب ْ غ ْ ي ْ ب ْ ة ۞ ْْ  ْ نع ْ ْ س         ْ ب ْ ْ ن ْ ف  ُ   ِ   ك ْ ُا
   492   493   494   495   496   497   498   499   500   501   502