Page 100 - เอกสารประกอบการสอน pdf

บทที่ 5 การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานมรดกวัฒนธรรม 89

บทสรุป
การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเป็นแนวคิดที่สามารถนับมาประยุกต์ใช้กับการท่องเที่ยวได้หลากหลาย

ื้
ื้
รูปแบบ ในทุก ๆ พนที่ ทุกระดับ หากแต่การปรับใช้ต้องค านึงบริบทของพนที่ โดยต้องมีการศึกษา
ื้
วิเคราะห์ถึงปัจจัยแวดล้อมต่าง ๆ โดยเฉพาะบริบทด้านสังคมวัฒนธรรมของพนที่ เนื่องจากเป็นทรัพยากร
ื้
ที่มีความเปราะบาง หากขาดการบริหารจัดการที่ดี ชุมชนท้องถิ่นขาดความเข้าใจในหลักการบริหารพนที่
และกิจกรรมการท่องเที่ยวอย่างสมดุล ก็อาจน ามาซึ่งผลกระทบเชิงลบที่ท าให้ชุมชนท่องเที่ยวเกิดความ
เสียหายได้ อนึ่ง วัฒนธรรมมีความเป็นพลวัตในตนเอง ปรับเปลี่ยนตามกาลเวลา ดังนั้น วัฒนธรรมที่ถือเป็น
ทรัพยากรการท่องเที่ยวรูปแบบนี้ จึงหมายถึงวัฒนธรรมที่มีความเดิมแท้ สั่งสมและสืบทอดกันมาจากอดีต
ั
ซึ่งหลักการพฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่ให้ความเคารพต่อศักยภาพด้านทรัพยากร และการบริหาร
จัดการของชุมชนท้องถิ่น จะเป็นเครื่องมือส าคัญที่ท าให้สร้างคุณค่าและมูลค่าจากการท่องเที่ยวได้

ค าถามทบทวน

1) นิสิตคิดว่าการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (Cultural Tourism) เป็นการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
หรือไม่ อธิบาย พร้อมให้เหตุผลประกอบ
2) นิสิตคิดว่าการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ มีจุด
ร่วมกันอย่างไร การท่องเที่ยวทั้ง 3 รูปแบบมีความแตกต่างกันอย่างไร

่
3) จงอานบทความเรื่อง “สุโขทัย อรุณรุ่งของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน” (ภาคผนวก 2) และ
ร่วมกันอภิปรายตามประเด็นที่ก าหนดให้

เอกสารอ้างอิง
สาธิญา รุ่งพิพัฒนพงศ์. (2557). องค์ประกอบของความยั่งยืนส าหรับการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์:
ึ
ุ
กรณีศกษาชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอบลราชธานี,
11(2), 115-140.
ั
สุดแดน วิสุทธิลักษณ์, พิเชฐ สายพนธ์, อรอมา เตพละกุล และธีระ สินเดชารักษ์. (2556). การท่องเที่ยว
ุ
(Tourism) และนักท่องเที่ยว (Tourist): ความหมายและความส าคัญ. ใน การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์
(หน้า 7-14). กรุงเทพมหานคร: องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพอการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.
ื่
ื่
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพอการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2561). คู่มือกระบวนการพัฒนาและ
ยกระดับกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: บุ๊คพลัส พับลิชชิ่ง.

องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพอการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2558). ใส่ใจไปเที่ยวกับ อพท.
ื่
Creative Tourism. สืบค้นเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2562, จาก http://www.dasta.or.th/th/
component/k2/item/2809-ใส่ใจไปเที่ยว-กับ-อพท-creative-tourism
Canavan, B. (2016). Tourism culture: Nexus, characteristics, context and sustainability.

Tourism Management, 53, 229-243.
Farahani, H. Z. and Musa, G. (2012). The relationship between Islamic religiosity and
residents’ perceptions of socio-cultural impacts of tourism in Iran: Case studies of
Sare’in and Masooleh. Tourism Management, 33, 802-814.