Page 254 - ทักษะการเรียนรู้ ม.ปลาย
P. 254
245
เรื่องที่ 3 ศักยภาพหลักของพื้นที่ในการพัฒนาอาชีพ
1. ศักยภาพของทรัพยากรธรรมชาติในแต่ละพื้นที่ หมายถึง ทรัพยากรธรรมชาติหรือสิ่งต่าง ๆ ที่
เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ และมนุษย์ สามารถน ามาใช้ประโยชน์ได้ เช่น บรรยากาศ ดิน น ้า ป่าไม้ ทุ่งหญ้า
สัตว์ป่า แร่ธาตุ พลังงาน และก าลังแรงงานมนุษย์ เป็นต้น การน าเอาศักยภาพของทรัพยากรธรรมชาติในแต่ละ
พื้นที่เพื่อน ามาใช้ประโยชน์ในด้านการประกอบอาชีพต้องพิจารณาว่าทรัพยากรทางธรรมชาติที่จะต้อง
น ามาใช้ในการประกอบอาชีพในพื้นที่มีหรือไม่มีเพียงพอหรือไม่ ถ้าไม่มี ผู้ประกอบการต้องพิจารณา
ใหม่ว่าจะกอบอาชีพที่ตัดสินใจเลือกไว้หรือไม่
2. ศักยภาพของพื้นที่ตามหลักภูมิอากาศ หมายถึง ลักษณะของลมฟ้าอากาศที่มีอยู่ประจ าท้องถิ่น
ใดท้องถิ่นหนึ่ง โดยพิจารณาจากค่าเฉลี่ยของอุณหภูมิประจ าเดือน และปริมาณน ้าฝนในช่วงระยะเวลา
ต่างๆ ของปี เช่นภาคเหนือของประเทศไทยมีอากาศหนาวเย็นหรือเป็นแบบสะวันนา (Aw) คือ อากาศ
ร้อนชื้นสลับกับฤดูแล้งเกษตรกรรม กิจกรรมที่ท ารายได้ต่อประชากรในภาคเหนือ ได้แก่ การท าสวน
ท าไร่ ท านา และเลี้ยงสัตว์ภาคใต้เป็นภาคที่มีฝนตกตลอดทั้งปี ท าให้เหมาะแก่การปลูกพืชเมืองร้อน
ที่ต้องการความชุ่มชื้นสูง เช่น ยางพารา ปาล์มน ้ามัน เป็นต้น การประกอบอาชีพอะไรก็ตาม ผู้ประกอบ
อาชีพจ าเป็นต้องพิจารณาเลือกอาชีพให้เหมาะสมกับสภาพสภาพภูมิอากาศเพราะสภาพภูมิอากาศจะมี
ความสัมพันธ์กับการประกอบอาชีพ
3. ศักยภาพของภูมิประเทศและท าเลที่ตั้งของแต่ละพื้นที่ หมายถึง ลักษณะของพื้นที่และท าเล
ที่ตั้งในแต่ละพื้นที่ ซึ่งพื้นที่แต่ละท าเลจะมีลักษณะแตกต่างกัน เช่น เป็นภูเขา ที่ราบสูง ที่ราบลุ่ม ที่ราบ
ชายฝั่ง สิ่งที่เราต้องศึกษาเกี่ยวกับลักษณะภูมิประเทศ เช่น ความกว้าง ความยาว ความลาดชัน และความ
สูงของพื้นที่ เป็นต้น การประกอบอาชีพใดๆ ก็ตามไม่ว่าจะเป็นการผลิต การจ าหน่าย หรือการให้บริการ
ก็ตามจ าเป็นต้องพิจารณาถึงท าเลที่ตั้งที่เหมาะสมและการคมนาคมขนส่งต่างๆ
4. ศักยภาพของศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี และวิถีชีวิตของแต่ละพื้นที่ หมายถึง ลักษณะ
วัฒนธรรม ประเพณี และความแตกต่างกันในการด ารงชีวิตของประชากรในพื้นที่ ซึ่งมีผลต่อการ
ประกอบอาชีพ ผู้ที่จะประกอบอาชีพอาจต้องพิจารณาและเลือกประกอบอาชีพให้เมะสมกับวัฒนธรรม
ประเพณีและวิถีชีวิตของแต่ละพื้นที่
5. ศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ในแต่ละพื้นที่ หมายถึง บุคคลที่อยู่ในพื้นที่ที่ต้องได้รับการ
พัฒนาความรู้ ความคิดและสามารถการน าศักยภาพของแต่ละบุคคลในแต่ละพื้นที่มาใช้ ในการ
ปฏิบัติงานให้เกิดประโยชน์สูงสุด และสร้างให้แต่ละบุคคลเกิดทัศนคติที่ดีต่อการประกอบอาชีพ เกิด
ความตระหนักในคุณค่าของตนเอง และเมื่อพิจารณาถึงทรัพยากรมนุษย์ในแต่ละพื้นที่ โดยเฉพาะ
ภูมิปัญญาไทย แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านไป ความรู้สมัยใหม่จะหลั่งไหลเข้ามามาก แต่ภูมิปัญญาไทย
ก็สามารถปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับยุคสมัยได้ การเลือกหรือการเข้าสู่อาชีพต่างๆจ าเป็นต้องมีการ
พิจารณาในเรื่องนี้ด้วยเพราะการบริหารทรัพยากรมนุษย์ นั้นจ าเป็นต้องมีการด าเนินการอย่างเป็นระบบ
