Page 159 - PiraBook
P. 159
เขาว่าคนผิดนั้นไม่ควรให้อภัย เขาให้โอกาสฉันกลับใจ
แค้นต้องช�าระด้วยความแค้น กลับมาเถิดมาเป็นพวกเดียวกัน
โกรธเกลียดไม่อาจล้างด้วยรัก กลับมาเป็นคนดี
เขาว่าสังคมต้องมีเพียงคนดี กลับมาเถิดมาเห็นด้วย
และเขานั้นดีเกินพอ กับเหตุผลที่ผิดเพี้ยน
ต�่าตมกว่าเกณฑ์คือคนชั่ว กลับมามีมันสมองเหมือนวัยเยาว์
กลับมาใช้อารมณ์น�าทุกสิ่ง
ฉันจ้องตากับเขา
ทว่าตัวนั้นเริ่มถอยห่าง กลับมาเถิดไม่ต้องกลัว
สีหน้าฉันเปลี่ยนไป กลับมาเถิดที่แห่งนี้มีแค่พวกเรา
กลับมาเถิดมาเป็นคนเผด็จการ
เขาเห็นท่าฉันผิดจากเดิม
รู้แล้วว่าฉันไม่เห็นด้วย ไม่ ใจของฉันยืนกราน
กระบอกปืนจี้ศีรษะ ก้าวมาแล้วไมอาจย้อนกลับ
ทันใดนั้นเขาเหนี่ยวไกปืน
157
156 พีร 157
