Page 191 - PiraBook
P. 191
ส่วนรักแท้ที่ปล่อยไว้ บางทีรักก็อาจเป็นการเมือง
ตามพลวัตร ข้างหนึ่งเป็นเผด็จการทุกฟันเฟือน
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป อีกข้างเรียกตัวเอง “ประชาธิปไตย”
ยอมรับสัจธรรม ไม่ว่าข้างไหนก็พูดหวาน
ความจริง หว่านค�ารัก
อย่างเข้าใจ ไม่ว่านักการเมืองหรือทหาร
อาจจ�าต้องทนทุกข์ ไม่ว่าใครก็ท�าตัวอันธพาล
เรียนรู้ความเจ็บ น่าสงสารแต่ประชาชน
ความเศร้าใจ ตาด�าๆ
แต่เสรีภาพได้บังเกิดภายใน อันความรักต้องเลือกข้าง
จะใกล้ไกล จริงจังจริงใจ
รักนี้เป็นนิรันดร์ ถ้ากลับไปกลับมาจะล้าหลัง
189
188 พีร 189
