Page 56 - PiraBook
P. 56

ฉันไม่อาจแต่งแต้มเธอให้โดดเด่น


                   สวยงาม
                   ได้มากกว่านี้




                   บทกวีพึงใจ


                   ไม่โต้ตอบ
                   หากแต่กางแขนรอรับการโอบกอด




                   ฉันกอดบทกวี


                   ฟูมฟายกับมัน
                   เมื่อฉันเหงา




                   บทกวีอยู่ตรงนั้น


                   ไม่เคยทอดทิ้งไปไหน
                   เป็นเพื่อนคนสุดท้ายที่ฉันรู้จัก








             54 54   ฉันกับบทกวีเป็นเพื่อนกัน                                                                                             55
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61