Page 56 - หนังสือเรียนสังคมศึกษษ
P. 56
กฎหมายสิ่งแวดล้อม มาตรา ๕๐ (๘)
ร่วมมือและสนับสนุนการอนุรักษ์และ
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย คุ้มครองสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรธรรมชาติ
ความหลากหลายทางชีวภาพ รวมทั้ง
พุทธศักราช ๒๕๖๐ ได้กําหนดบทบัญญัติ มรดกทางวัฒนธรรม
ที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม
มาตรา ๗๒
มาตรา ๕๗ (๒) รัฐพึงด�าเนินการเกี่ยวกับที่ดิน ทรัพยากรน�้าและพลังงาน
อนุรักษ์ คุ้มครอง บ�ารุงรักษา ฟืนฟู บริหาร ดังต่อไปนี้
จัดการ และใช้หรือจัดให้มีการใช้ประโยชน์จาก (๑) วางแผนการใช้ที่ดินของประเทศให้เหมาะสมกับ
ทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ความหลากหลาย สภาพของพื้นที่และศักยภาพของที่ดินตามหลักการ
ทางชีวภาพ ให้เกิดประโยชน์อย่างสมดุลและ พัฒนาอย่างยั่งยืน
ยั่งยืน โดยต้องให้ประชาชนและชุมชนในท้องถิ่น (๒) จัดให้มีการวางผังเมืองทุกระดับและบังคับการให้
ที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมด�าเนินการและได้รับ เป็นไปตามผังเมืองอย่างมีประสิทธิภาพรวมตลอดทั้ง
ประโยชน์จากการด�าเนินการดังกล่าวด้วย พัฒนาเมืองให้มีความเจริญโดยสอดคล้องกับความ
ตามที่กฎหมายบัญญัติ ต้องการของประชาชนในพื้นที่
(๓) จัดให้มีมาตรการกระจายการถือครองที่ดินเพื่อให้
ประชาชนสามารถมีที่ท�ากินได้อย่างทั่วถึงและ
มาตราที่ ๔๓ (๒) เป็นธรรม
จัดการบ�ารุงรักษา และใช้ประโยชน์ (๔) จัดให้มีทรัพยากรน�้าที่มีคุณภาพและเพียงพอ
จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ต่อการอุปโภคบริโภคของประชาชน รวมทั้งการ
และความหลากหลายทางชีวภาพ ประกอบเกษตรกรรม อุตสาหกรรมและการอื่น
อย่างสมดุลและยั่งยืนตามวิธีการที่ (๕) ส่งเสริมการอนุรักษ์พลังงานและการใช้พลังงานอย่าง
กฎหมายบัญญัติ คุ้มค่า รวมทั้งพัฒนา และสนับสนุนให้มีการผลิตและ
การใช้พลังงานทางเลือกเพื่อเสริมสร้างความมั่นคง
ด้านพลังงานอย่างยั่งยืน
มาตรา ๕๘
การด�าเนินการใดของรัฐหรือที่รัฐจะอนุญาตให้
ผู้ใดด�าเนินการ ถ้าการนั้นอาจมีผลกระทบต่อ
ทรัพยากรธรรมชาติ คุณภาพสิ่งแวดล้อม สุขภาพ
อนามัย คุณภาพชีวิตหรือส่วนได้เสียส�าคัญอื่นใดของ
ประชาชนหรือชุมชนหรือสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง รัฐ
ต้องด�าเนินการให้มีการศึกษาและประเมินผลกระทบ
ต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน
หรือชุมชน และการจัดให้มีการรับฟังความคิดเห็นของ
ผู้มีส่วนได้เสียและประชาชนและชุมชนที่เกี่ยวข้องก่อน
เพื่อน�ามาประกอบการพิจารณาด�าเนินการหรืออนุญาต
ตามที่กฎหมายบัญญัติ
56
