Page 30 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา

๒๑

ดังจะเห็นไดจากลักษณะของปนแกปในยุคแรกๆ จนกระทั่งไดพัฒนาเปนกระสุนลูกอัด เชน ขนาด .๓๘
หรือ ๑๑ มม.

(๒) เครื่องกระสุนปนยังหมายความรวมตลอดถึงกระสุนโดด กระสุนลูกปราย กระสุนแตก
ลูกระเบิด ตอรปโด ทุนระเบิดและจรวด ซึ่งใชเปนเครื่องมือประหารหรือทําลายดวยแรงปะทะของ
กระสุนปน

(๓) เครื่องกระสุนปนดังกลาวในขอ (๒) ที่มีกรดแกส เชื้อเพลิง เชื้อโรค ไอพิษ หมอก
หรือควัน เชน ปนแกสนํ้าตา ปนเพลิง ที่ใชในการปราบจลาจล หรือปนที่ใชยิงหมอกควันหรือแกสพิษ

สําหรับใชในการสงคราม เปนตน
(๔) กระสุนของลูกระเบิด ตอรปโด ทุนระเบิดและจรวดที่มีคุณสมบัติคลายคลึงกัน
ซึ่งตามขอนี้ไดแก กระสุนปนรถถังหรือตอรปโดที่ยิงไปจากเรือดํานํ้า หรือจรวดที่ยิงจากฐานบนพื้นดิน

หรือจากเครื่องบิน หรือทุนระเบิดที่ถูกยิงจากเรือรบไปปลอยไวในนานนํ้าใดนานนํ้าหนึ่งเพื่อดักทําลาย
ฝายขาศึก เหลานี้เปนเครื่องกระสุนปนที่ยิงมาจากอาวุธปน แลวไประเบิดดวยตัวของมันเองอีกชั้นหนึ่ง

®Õ¡Ò·Õè òö÷/òõò ปลอกกระสุนปนตามสภาพอาจเปนเครื่องหรือสิ่งสําหรับอัด
หรือทําหรือใชประกอบเครื่องกระสุนไดแตการมีอยูเพียง ๒ ปลอก และไดความวามีไวใชสวมปลอก
ไมตะพด ปลอกกระสุนปนนั้นก็ไมมีสภาพเปนเครื่องหรือสิ่งสําหรับอัดหรือทําหรือใชประกอบ

เครื่องกระสุนปนเสียแลว
®Õ¡Ò·Õè óõõó/òõòù ลูกระเบิดของกลางอยูในสภาพที่ใชทําการระเบิดไมได เพราะ

ชนวนถูกทําลายและวัตถุระเบิด ที.เอ็น.ที ที่บรรจุอยูภายในลูกถูกสํารอกออกหมดแลว และตัวเปลือก
ถูกตัดออกเปนชองสี่เหลี่ยมจึงไมเปนวัตถุระเบิด ยอมไมเปนเครื่องกระสุนปนดวย
ÁÒμÃÒ ô (ó) ÇÑμ¶ØÃÐàºÔ´ คือ วัตถุที่สามารถสงกําลังดันอยางแรงตอสิ่งหอมลอม

โดยฉับพลัน ในเมื่อระเบิดขึ้นโดยมีสิ่งเหมาะมาทําใหเกิดกําลังดัน หรือโดยการสลายตัวของ
วัตถุระเบิดนั้น ทําใหมีแรงทําลายหรือแรงประหาร กับหมายความรวมตลอดถึงเชื้อปะทุตางๆ หรือ

วัตถุอื่นใด อันมีสภาพคลายคลึงกันซึ่งใชหรือทําขึ้นเพื่อทําใหเกิดการระเบิด ซึ่งรัฐมนตรีไดประกาศ
ระบุไวในราชกิจจานุเบกษา
วัตถุระเบิด ตามมาตรา ๔ (๓) หมายความดังนี้

(๑) คือวัตถุที่สามารถสงกําลังดันอยางแรงตอสิ่งหอมลอมโดยฉับพลันในเมื่อเกิด
ระเบิดขึ้นโดยมีสิ่งเหมาะมาทําใหเกิดกําลังดัน อันเปนระเบิดที่ทําใหเกิดกําลังดัน เชน เครื่องระเบิดหิน

ระเบิดตึกที่ใชในการกอสราง เปนตน
(๒) วัตถุระเบิดที่ทําใหมีแรงทําลายหรือแรงประหาร โดยการสลายตัวของวัตถุระเบิด
นั้นเอง เชน ลูกระเบิดมือ กับระเบิดหรือระเบิดเวลา เปนตน

(๓) วัตถุระเบิดดังกลาวในขอ (๑) และ (๒) นั้น สวนมากเกิดระเบิดขึ้นจากการปะทุ
ของดินระเบิดทํานองเดียวกับเครื่องกระสุนปน แตพระราชบัญญัตินี้ยังเห็นวาไมเพียงพอกับ

ความกาวหนาทางวิทยาศาสตรในปจจุบัน จึงไดกําหนดใหหมายความรวมตลอดถึงเชื้อปะทุตางๆ หรือ