Page 37 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา
P. 37

๒๘




                         (๓)  ดอกไมเพลิงสัญญาณประจําเรือเดินทะเล อากาศยาน และสนามบินตามปกติ
                         หนวยราชการหรือรัฐวิสาหกิจตามวรรคหนึ่ง (๑) (ข) หรือ (ค) รวมทั้งชนิด ขนาดและ

              การกําหนดจํานวน ตลอดจนการมีและใช การเก็บรักษา การพาติดตัว การซอมแซมหรือเปลี่ยน
              ลักษณะและการอยางอื่นที่จําเปนเพื่อการรักษาความปลอดภัยอันเกี่ยวกับอาวุธปน เครื่องกระสุนปน

              วัตถุระเบิด ดอกไมเพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปน ที่ใหหนวยราชการหรือรัฐวิสาหกิจดังกลาวมีและใช
              หรือมอบใหประชาชนมีและใชเพื่อชวยเหลือราชการนั้น ใหเปนไปตามที่กําหนดในกฎกระทรวง

              ó. ¾ÒÍÒÇظ»„¹ä»ã¹·Ò§ÊÒ¸ÒóÐâ´ÂäÁ‹ä´ŒÃѺ͹ØÞÒμãËŒÁÕÍÒÇظ»„¹μÔ´μÑÇáÅÐäÁ‹ÁÕàËμØÍѹ¤ÇÃ
                         ¡ÒÃÁÕÍÒÇظ»„¹μÔ´μÑÇ โดยขอ ๓ แหงคําสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผนดินฉบับที่ ๔๔

              ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ใหเพิ่มมาตรา ๘ ทวิ ขึ้นในพระราชบัญญัติอาวุธปน พ.ศ.๒๔๙๐ ดังนี้
                         “ÁÒμÃÒ ø ·ÇÔ หามมิใหผูใดพาอาวุธปนติดตัวไปในเมือง หมูบานหรือทางสาธารณะ

              โดยไมไดรับใบอนุญาตใหมีอาวุธปนติดตัว เวนแตเปนกรณีที่ตองมีติดตัวเมื่อมีเหตุจําเปนและเรงดวน
              ตามควรแกพฤติการณ
                         ไมวากรณีใด หามมิใหพาอาวุธปนไปโดยเปดเผย หรือพาไปในชุมนุมชนที่ไดจัดใหมีขึ้น

              เพื่อนมัสการ การรื่นเริง การมหรสพ หรือการอื่นใด”
                         สวนความในวรรคสามของมาตรา ๘ ทวิ นี้ไดถูกยกเลิกและแกไขใหมโดยมาตรา ๕

              แหงพระราชบัญญัติอาวุธปนฯ (ฉบับที่ ๗) พ.ศ.๒๕๒๒ ดังนี้
                         “ความในมาตรานี้ มิใหใชบังคับแก

                         (๑)  เจาพนักงานผูมีหนาที่รักษาความสงบเรียบรอยของประชาชน ทหารและตํารวจ
              ซึ่งอยูในระหวางปฏิบัติหนาที่

                         (๒)  ขาราชการ พนักงานหรือลูกจางของหนวยราชการหรือรัฐวิสาหกิจ ตามมาตรา ๕
              วรรคหนึ่ง (๑) (ข) หรือ (ค) ซึ่งอยูในระหวางปฏิบัติหนาที่เพื่อปองกันประเทศ หรือรักษาความสงบ

              เรียบรอยของประชาชน หรือรักษาทรัพยสินอันสําคัญของรัฐ
                         (๓)  ประชาชนผูไดรับมอบใหมีและใชตามมาตรา ๕ วรรคหนึ่ง (๑) (ง) ซึ่งอยูใน

              ระหวางการชวยเหลือราชการและมีเหตุจําเปนตองมีและใชอาวุธปนในการนั้น”
                         สวนผูมีอํานาจอนุญาตใหมีอาวุธปนติดตัว มีบัญญัติไวในมาตรา ๒๒ ซึ่งแกไขเพิ่มเติม

              โดยขอ ๕ แหงคําสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผนดิน ฉบับที่ ๔๔ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙ ดังนี้
                         “ÁÒμÃÒ òò ใหเจาพนักงานตอไปนี้ มีอํานาจออกใบอนุญาตใหแกบุคคลที่ไดรับ

              ใบอนุญาตใหมีและใชอาวุธปน มีอาวุธปนติดตัวไปไดตามความที่บัญญัติไวในพระราชบัญญัตินี้
                         (๑)  อธิบดีกรมตํารวจ สําหรับในเขตกรุงเทพมหานคร และทั่วราชอาณาจักร
                         (๒)  ผูวาราชการจังหวัด เฉพาะภายในเขตจังหวัดของตน และเฉพาะผูที่มีถิ่นที่อยูใน

              เขตจังหวัดนั้น
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42