Page 192 - กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานจราจร
P. 192

๑๘๕




                             มาตรา ๓๖๗  ผูใดเมื่อเจาพนักงานถามชื่อหรือที่อยู เพื่อปฏิบัติตามกฎหมาย ไมยอม
                 บอกหรือแกลงบอกชื่อ หรือที่อยูอันเปนเท็จ  (ตองระวางโทษปรับไมเกิน ๑๐๐ บาท)

                             มาตรา ๓๖๘  ผูใดขัดคําสั่งเจาพนักงาน  (ตองระวางโทษจําคุกไมเกิน ๑๐ วัน  หรือปรับ
                 ไมเกิน ๕๐๐ บาท

                             มาตรา ๓๙๐  ผูใดกระทําการโดยประมาท เปนเหตุใหผูอื่นไดรับอันตรายแกกาย
                 หรือจิตใจ (ตองระวางโทษจําคุกไมเกิน  ๑  เดือน หรือปรับไมเกิน  ๑,๐๐๐ บาท)

                             การปฏิบัติหนาที่ของตํารวจจราจรที่ทําหนาที่ปฏิบัติงานดานการควบคุมหรืออํานวยความ
                 สะดวกการจราจรบนทองถนน  ดวยภาวะความตึงเครียดจากการจราจรติดขัด และการเรงรีบในแตละวัน

                 สงผลใหประชาชนผูใชรถใชถนนมีปญหากระทบกระทั่งกับตํารวจจราจร ซึ่งอาจจะเปนเพราะความโกรธ
                 หรือความไมพอใจเจาหนาที่ตํารวจที่มาจับ จึงมีคดีเกี่ยวกับการดูหมิ่นเจาหนาที่ที่เกี่ยวเนื่องมาจาก

                 การทํางานของเจาหนาที่อยูเสมอๆ  เหตุที่กฎหมายตองคุมครองเจาหนาที่นั้น ก็เนื่องมาจากการที่
                 เจาหนาที่จะตองทํางานเกี่ยวของกับประชาชนอยูตลอดเวลาและการปฏิบัติงานของเจาหนาที่นั้นจะ

                 เปนการปฏิบัติงานในลักษณะของการบังคับ การตรวจสอบ ซึ่งในบางอยางก็เปนเรื่องของการลวง

                 ละเมิดสิทธิพื้นฐานบางประการ จนบางครั้งก็อาจจะเกิดการกระทบกระทั้งกันขึ้นได เชน การตรวจ
                 คนตัวบุคคล การตรวจคนยานพาหนะ เปนตน สิ่งเหลานี้ในบางครั้งก็อาจสรางความไมพอใจใหกับ
                 พี่นองประชาชนโดยทั่วไป ที่อาจจะมองเห็นไปไดวา ตัวเองถูกกลั่นแกลงจากเจาหนาที่ หรือไมไดรับ

                 ความเปนธรรม หรือไมไดรับความสะดวก ดังนั้นเมื่อเกิดความไมพอใจขึ้นแลว ก็อาจจะเกิดการยั่วยุ

                 การกลาวหา หรือการดาวาเจาหนาที่ที่ไดทําการดังกลาว และหากไมมีกฎหมายคุมครองเจาหนาที่
                 ในเรื่องเหลานี้เอาไว  เจาหนาที่ดีๆ ที่ทํางานรับใชประเทศชาติ และประชาชน อาจจะหมดกําลังใจ

                 หรือเกิดความทอแทที่จะทํางานตอไปได
                             ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๓๖  ไดวางหลักแหงความผิดเอาไววา “ผูใดดูหมิ่น

                 เจาพนักงาน ซึ่งกระทําการตามหนาที่ หรือเพราะไดกระทําการตามหนาที่ ตองระวางโทษ”  ตามหลัก
                 กฎหมายขางตน ผูที่ทําความผิดนี้

                             ๑.  มีเจตนา (ที่จะทํา)
                             ๒.  ดูหมิ่น  (การดูหมิ่น หมายถึง การดูถูกเหยียดหยาม  ทําใหอับอาย  ทําใหเสียหาย

                 สบประมาท การดาหรือการดูถูก  การดูหมิ่นอาจจะกระทําดวยคําพูด หรือวาแสดงทาทางออกมาก็ได
                 และตองดูหมิ่นเจาหนาที่คนใดคนหนึ่งโดยเฉพาะเจาะจง)
                             ๓.  เจาหนาที่ (ตองเปนเจาหนาที่ และในขณะที่ถูกดูหมิ่นก็ตองอยูในระหวางเวลา

                 การทํางาน ดูหมิ่นขณะทําหนาที่ หรือเพราะกระทําตามหนาที่  ไมใชเปนเรื่องสวนตัว)
                             ๔.  ซึ่งไดทําตามหนาที่  หรือเพราะไดทําหนาที่  (ผูที่ดูหมิ่นเจาพนักงานตองรูขอเท็จจริง

                 วาผูที่ถูกดูหมิ่นเปนเจาพนักงานซึ่งปฏิบัติหนาที่ ตองเปนหนาที่ตามตําแหนงงานนั้นๆ)
   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197