Page 234 - กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานจราจร
P. 234

๒๒๗




                             (๒)  ไมปฏิบัติตามคําสั่งอันชอบดวยกฎหมายของเจาพนักงานจราจร หรือพนักงานเจา
                 หนาที่ตามกฎหมายวาดวยการจราจรทางบก

                             (๓)  ตองคําพิพากษาถึงที่สุดวาไดกระทําความผิดฐานขับรถหรือกระทําการใด ๆ อัน
                 นาจะเปนภัยตอประชาชน หรือ

                             (๔)  มีผูกลาวโทษวาทําลายความสงบสุขของประชาชนในถนนหรือทางหลวง โดยขูเข็ญ
                 ดูหมิ่น รังแก หรือรบกวนคนขับรถดวยกันหรือผูโดยสาร

                             นายทะเบียนมีอํานาจเรียกใบอนุญาตขับรถมายึดไวได แตหามมิใหยึดเกินหนึ่งป
                             ในกรณีที่ผูไดรับใบอนุญาตขับรถตามมาตรา ๔๓ (๔) (๕) หรือ (๖/๑) เปนผูตองหาใน

                 คดีอาญาตามที่ระบุไวในมาตรา ๔๙ (๘) ใหนายทะเบียนหรือผูตรวจการซึ่งอธิบดีมอบหมายยึด
                 ใบอนุญาตขับรถตามมาตรา ๔๓ (๔) (๕) หรือ (๖/๑) ตั้งแตวันยื่นฟองตอศาลจนถึงเวลาที่มีคําพิพากษา

                 ถึงที่สุด และในระหวางเวลานั้นหามมิใหนายทะเบียนตออายุใบอนุญาตขับรถดังกลาว ๖๕
                             ในการยึดใบอนุญาตขับรถ ใหผูยึดบันทึกการยึดไวในใบอนุญาตขับรถดวย
                             มาตรา ๕๕  ในกรณีที่ใบอนุญาตขับรถสูญหายหรือชํารุดในสาระสําคัญ ใหผูรับ

                 ใบอนุญาตขับรถยื่นคําขอรับใบอนุญาตขับรถตอนายทะเบียนภายในสิบหาวันนับแตวันทราบเหตุนั้น
                 และในกรณีที่ไดใบอนุญาตขับรถที่สูญหายคืน ใหสงใบแทนใบอนุญาตขับรถนั้นแกนายทะเบียนภายใน

                 สิบหาวันนับแตวันไดคืน
                             การขอใบแทนใบอนุญาตขับรถ และการออกใบแทนใบอนุญาตขับรถตามวรรคหนึ่ง

                 ใหเปนไปตามระเบียบที่อธิบดีกําหนด
                             มาตรา ๕๖  ภายใตบังคับมาตรา ๔๓ และมาตรา ๕๗ หามมิใหเจาของรถหรือคนขับ

                 รถยินยอมใหผูซึ่งไมมีใบอนุญาตขับรถ หรือมีใบอนุญาตขับรถประเภทอื่นที่ใชแทนกันไมได เขาขับรถ
                 ของตนหรือรถที่ตนเปนคนขับ

                             มาตรา ๕๗  ผูใดฝกหัดขับรถยนต ตองมีผูซึ่งไดรับใบอนุญาตขับรถยนตมาแลวไมนอยกวา
                 สามปควบคุมอยูดวย

                             ในการฝกหัดขับรถ หามมิใหผูใดนอกจากผูฝกหัดและผูควบคุมอยูในรถ ถามีการเสียหาย
                 เกิดขึ้น ผูควบคุมตองรับผิดทางแพง เวนแตจะพิสูจนไดวาผูฝกหัดฝาฝนหรือไมปฏิบัติตามคําสอน

                 ในเวลาที่ขับอยูนั้น
                             [คําวา “รถยนต” แกไขเพิ่มเติมโดยมาตรา ๓ แหงพระราชบัญญัติรถยนต (ฉบับที่ ๑๒)

                 พ.ศ. ๒๕๔๖]
                             มาตรา ๕๗ ทวิ   ใหผูตรวจการมีอํานาจสั่งใหผูขับรถหยุดรถเพื่อทําการตรวจสอบ
                                           ๖๖
                 การปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ กับมีอํานาจสั่งใหบุคคลใดปฏิบัติการเทาที่จําเปนเพื่อประโยชน


                     ๖๕   มาตรา ๕๔ วรรคสาม แกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติรถยนต (ฉบับที่ ๑๓) พ.ศ. ๒๕๔๗
                     ๖๖   มาตรา ๕๗ ทวิ เพิ่มโดยพระราชบัญญัติรถยนตร (ฉบับที่ ๑๐) พ.ศ. ๒๕๔๒
   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239