Page 47 - JMSD Vol.1 No.3 -2016
P. 47
วารสาร มจร การพัฒนาสังคม
ปีที่ 1 ฉบับที่ 3 กันยายน - ธันวาคม 2559
และสามารถติดต่อเชื่อมโยงกับประเทศต่างๆ ทั่วโลกได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงกลายเป็นเส้นทาง
ผ่านที่สำาคัญเส้นทางหนึ่งในการลักลอบลำาเลียงขนส่งยาเสพติดเพื่อไปสู่ตลาดการค้ายาเสพติดใน
ระดับโลก ดังนั้นประเทศไทยจึงเป็นประเทศหนึ่งในโลกที่ต้องเผชิญกับปัญหายาเสพติดอย่างครบ
วงจร ทั้งปัญหาทางด้านการผลิต ด้านการเป็นเส้นทางลักลอบลำาเลียงขนส่งหรือลักลอบทำาการค้า
และด้านการแพร่ระบาดในกลุ่มผู้เสพหรือผู้ติดยาเสพติด สำาหรับยาเสพติดประเภทแอมเฟตามีน
หรือยาบ้า มีการขยายตัวเพิ่มมากขึ้น มีกลุ่มผู้ค้ารายใหม่เข้ามาสู่วงการนี้มากที่สุดเมื่อเปรียบเทียบ
กับกลุ่มผู้ค้ายาเสพติดประเภทอื่นๆ และในขณะเดียวกันกลุ่มผู้ค้ายาบ้ากลุ่มเดิมๆ ก็ยังคงอยู่และ
มีการพัฒนาวิธีการค้าหรือการจำาหน่ายที่ซับซ้อนมากยิ่งขึ้น ยาเสพติดเมื่อเข้ามาในประเทศแล้ว
จะถูกลำาเลียงไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วทุกภาค โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตกรุงเทพฯ จังหวัดปริมณฑล
หรือเมืองใหญ่ๆ ในของแต่ละภาค เพื่อกระจายออกไปสู่ผู้ค้าในระดับต่างๆ ปัญหายาเสพติดใน
ทางนิตินัยถือว่าเป็นปัญหาด้านอาชญากรรมอย่างหนึ่ง เพราะเป็นสิ่งผิดกฎหมายตามพระราช
บัญญัติยาเสพติดให้โทษ (พิชัย นิลทองคำา, 2554: 56) หากผู้ใดผลิต นำาเข้า หรือส่งออกซึ่งยา
เสพติดให้โทษประเภท 1 ต้องระวางโทษจำาคุกตลอดชีวิตและปรับ ตั้งแต่หนึ่งล้านบาทถึงห้าล้าน
บาท หากการกระทำาความผิดดังกล่าวเป็นการกระทำาเพื่อจำาหน่าย ต้องระวางโทษประหารชีวิต
ประกอบกับสถานการณ์ของยาเสพติดประเภทต่างๆ ในภาพรวมทั่วโลกนั้นมีแนวโน้ม
ของ การแพร่ระบาดที่สูงขึ้นและจะส่งผลกระทบต่อไป เช่นเดียวกับปัญหาการแพร่ระบาดของ
ยาเสพติดในเกือบทุกประเทศของทวีปเอเชียและรวมถึงประเทศไทยที่กำาลังเผชิญกับปัญหาต่างๆ
รอบด้านอย่างต่อเนื่อง ปัญหาที่สำาคัญอีกประการหนึ่งก็คือปัญหาของยาเสพติดยังส่งผลกระทบ
ต่อปัญหาด้านอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเกี่ยวกับอาชญากรรม ปัญหาเกี่ยวกับเศรษฐกิจ และปัญหา
เกี่ยวกับความมั่นคงของชาติ ทุกปัญหาเหล่านั้นล้วนมีผลกระทบต่อคุณภาพของชีวิตและความ
เป็นอยู่ในการดำารงชีพตามปกติสุขของประชาชนทั่วไป ทั้งในกรุงเทพมหานครและต่างจังหวัด
ปัญหาการแพร่ระบาดของยาเสพติดมีเกิดขึ้นในทุกจังหวัดของประเทศไทย โดยแต่ละจังหวัดจะมี
สถานการณ์ความรุนแรงของยาเสพติดที่แตกต่างกันไปตามปัจจัยและสิ่งที่เอื้ออำานวย เมื่อมีกลุ่มผู้
เสพยาเสพติด นั่นหมายความว่าจะต้องมีกลุ่มผู้ค้าหรือกลุ่มผู้จำาหน่ายยาเสพติดให้โทษเกิดขึ้นด้วย
เพราะยาเสพติดไม่ใช่วัตถุหรือสิ่งของที่จะส่งมอบให้กันเปล่าๆ ได้ ผู้ผลิตจะต้องลงทุนซื้อสารเคมี
ที่เป็นสารตั้งต้นหลักและสารเคมีที่เป็นส่วนประกอบมาใช้ในการผลิต ส่วนผู้ค้าหรือผู้จำาหน่ายก็
ต้องลงทุนซื้อ ยาเสพติดเหล่านั้นเพื่อมาจำาหน่ายให้กับกลุ่มผู้เสพยาเสพติดอีกต่อหนึ่ง จะเห็นได้
ว่ากว่าที่ยาเสพติดจะมาถึงยังกลุ่มผู้เสพได้นั้น ได้ผ่านขั้นตอนการซื้อขายมาหลายต่อหลายชั้น ซึ่ง
รูปแบบและวิธีการค้ายาเสพติดในแต่ละพื้นที่ก็จะแตกต่างกันไป แต่ถ้าแยกเป็นจำาพวกหรือกลุ่ม
แล้วจะมีผู้เกี่ยวข้องที่สำาคัญ 2 จำาพวก คือ ผู้ซื้อหรือผู้ที่มีความต้องการใช้ยาและผู้ขายหรือผู้ที่
ต้องการจำาหน่าย สำาหรับยาเสพติดที่แพร่ระบาดในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เฮโรอีน ไอซ์
กัญชา พืชกระท่อม สารระเหย เป็นต้น แต่ที่พบว่ากำาลังแพร่ระบาดอย่างรุนแรงมากที่สุดอยู่ใน
ขณะนี้ก็คือสารกระตุ้นประเภทเมทแอมเฟตามีนหรือยาบ้า เนื่องจากมีส่วนที่ได้เปรียบมากกว่ายา
เสพติดชนิดอื่นๆ นั่นคือสามารถทำาการผลิตหรือทำาการสังเคราะห์ขึ้นได้ง่ายกว่า ให้ผลตอบแทน
เป็นกำาไรที่สูงกว่า เป็นที่ต้องสงสัยหรือเสี่ยงต่อการถูกจับกุมน้อยกว่าเพราะมีขนาดของเม็ดยา
39
