Page 57 - Yürüyüş Dergisi 558
P. 57

Anıları Mirasımız                     nefret ederdi. Onun en güzel yönü ise paylaşımcılığıydı.

                                                               Ölümden hiç korkmadı. Mücadelenin zorluklarını biliyordu.
           Fuat PERK'i Yakınları Anlatıyor:                   Tüm ısrarlarıma rağmen kararından vazgeçmedi. Ona "Da-
                                                              vasında haklı olduğunu ancak insanların onu anlamadıklarını
           Annesi Anlatıyor: “Onuruna                         ve çıkarcı olduklarını söylerdim. Bana “Halkımız onurludur,
           çok düşkündü oğlum”                                çok değerli insanlarımız var. Biz onlar için savaşıyoruz.”
                                                              derdi. Onu asla ikna edemezdim, hep o üste çıkardı. Gideceği
                                                              zaman eve bir mektup bırakmış. Mektupta neden bizlerden
             Dersim'den 1985'te göç ettik, yoksulduk, kalabalık bir
                                                              ayrı kalmak zorunda olduğunu anlatıyordu. Kanımızı emen
           aileydik. 10 çocuğumun altıncısıydı Fuat. Yoksul bir aileydik.  sülüklere artık dur demenin zamanı geldi. “Önce partiye
           Babalarını, Fuat küçük yaştayken yitirmiştik. İyi bir hayat
                                                              layık olmam gerekiyor” diyordu.
           yaşamaya gücümüz yetmiyordu. O da eve katkıda bulunmak
                                                                 Fuat için devrime ve devrimci mücadeleye yön veren,
           istemişti. Bu nedenle kendisi çalışmak zorunda olduğunun
                                                              mücadelenin yanısıra insan sevgisiydi. Güven verici kişiliği
           sorumluluğuyla hareket ederek çalışmaya küçük yaşlarda
                                                              onu ev halkı arasında en çok sevilen insan yapmıştı. Canlı,
           başlamıştı. Çok iyi bir öğrenci olmasının yanısıra emekçi de
                                                              dinamik ve coşkulu yapısı, mücadelede tereddütsüzlüğü ve
           bir insandı. Aynı zamanda duygulu ve onurluydu. Fuat kü-  cesareti, insan ilişkilerinde sevecen tavırları ona çevresinde
           çüklüğünde verdiğim parayla yetinen, fazla para harcamamaya  hep saygı ve sevgi kazandırmıştı. Onu tanıyıp da sevmeyen
           dikkat eden bir çocuktu. Lise yıllarında kendi masraflarını  yoktu. Ölümünden sonra iş yerindeki arkadaşları çok şaşırdılar.
           çıkarmak ve eve katkıda bulunmak için işe girip çalışmaya  Gümrükte çalışıyordu. İşten ayrılmıştı. Ayrılmasını istemi-
           başladı. Çalışmak zorunda olduğu halde eğitimini yarım bı-  yorlardı. Devamlı evi arayıp soruyorlardı. Bir türlü ikna ol-
           rakmadı, her zaman başarılı bir öğrenci oldu. Takdir, teşekkür  muyorlardı. Ölümünü gazeteden öğrenmişlerdi. Evi aradılar.
           getirirdi.                                         “Biz devrimci insanları terörist diye bilirdik. Şaşırdık. Fuat'a
             Evde herkes onun üzerine titrer, en iyilerini ona vermeye  250-300 milyon verirdik, uzak yerlere giderdi. Gümrükten
           çalışır. Evin en nazlısıydı. Beni üzmemek için, hiç üzecek  mal çekerdi. Üzerinde devamlı fazla parayla dolaşırdı. Ona
           şeylerden bahsetmezdi. Kardeşlerini düşünürdü.     güveniyorduk. İstese paraları alıp gidebilirdi ama yapmadı.”
             Son lokmasına kadar paylaşırdı. Kendi parası olmazdı,  dediler.
           kardeşlerine sorardı. Birbirlerine para verirlerdi. Çocukları  “And içtim mücadeleyi sonuna kadar götüreceğim” de-
           ve yeğenlerini de çok severdi, onlara para vermek çok  mişti. Bana 'Tarafsızlık taraf olmayı getirir, düşmana hizmet
           hoşuna giderdi. Yalancılıktan nefret ederdi. Onuruna çok  eder' demişti. “Susmayın sustukça sıra size de gelecek”
           düşkündü oğlum.                                    derdi. Ölümden hiç korkmadı, her şeyi göze almıştı.
                                                                 O başkalarının mutluluğunda mutluluk duyabilmeyi bilen
             Kardeşi Zafer Anlatıyor:                         bir insandı. Hırsların, açgözlülüğün ortadan kaldırılmasını
                                                              isterdi. Bu nedenle evini, çok sevdiği annesini ve bizleri
             Mükemmel bir insandı. Mücadelesinde hiç geri adım at-  bırakıp savaşmak üzere gitmişti.
           madı. Onun için ailesinden önce Parti geliyordu. Yalancılıktan


           Mücadeleyle Mutlu Olandı Ayten                     bir arada bulunamaz.
                                                                 Başka herhangi bir meslek, bazen iyi bir ortam, bazen
             Ayten artık evden ayrılıyordu. Annesi şiddetle karşıydı
                                                              iyi bir maddi yaşam düzeyi ve belki bazen iyi bir kaç
           buna. Annesini yine de ikna etmeye çalışıyordu: "Ben artık
                                                              arkadaş verebilir, ama hepsi o kadardır.
           halkım için mücadele edeceğim - diyordu-. Sizleri seviyorum,
           ama halkımı daha çok seviyorum. Ben hayatımı bir devrimci  Ya Devrimcilik?
           olarak sürdürmek istiyorum. Bu beni mutlu ediyor..."  Size annenizden, kardeşlerinizden yakın onlarca, yüzlerce
             Ayrıldı evden. Daha sonra fırsatını bulduğunda annesiyle  yoldaş kazandırır. Size yepyeni bir aile verir. Yaşamınızı
           bir kaç kez görüştü. Annesi görüşmeden sonra evdekilere
                                                              anlamlı kılacak bir amaç verir. Adaleti, onuru temsil etme
           onun "çok mutlu olduğunu" söylüyordu.
                                                              gibi bir yüceliği sunar. Dahası, yeni bir dünyanın mimarı
             Mücadeleyle mutlu olandı yeni insan. "İllegal faaliyete
                                                              olma şansını verir. Yeni insan mutluluğu devrimde bulur,
           geçmeye karar verdiğinde bu konuyu ilk bana açtı ve
           yardımımı istedi. Ailemize konuyu anlatıp ikna etmeni isti-  devrimin güzelliğini kendinde .somutlar. Mutluluğu yüzüne,
           yorum demişti... Uzun süre tartıştık ve sonunda beni bu  hele ki gözlerine vurur hep. O hiçbir koşulda devrime,
           görev için ikna etti... Artık önünde sıcak savaşa koşmak için  halkına, partisine ve yoldaşlarına küsmez. Coşkunun, neşenin,
           hiçbir engel yoktu ve o çocuklar gibi şendi."
                                                              mutluluğun taşıyıcısıdır. Enerjik ve emekçidir. Çünkü o
             Ayten kendini harekete daha fazla verebildiğinde yaka-
                                                              yeni bir dünyanın mimarıdır ve yapı hiç durmadan büyütül-
           lamıştı o neşeli ruh halini. Devrimcilikte mutlu olmak,
           çocuklar gibi şen olmak için sayısız neden vardır ve başka  melidir. Yapı büyüdükçe, mimarının mutluluğu da büyür.
           hiçbir işte, hiçbir meslekte hiçbir ortamda bu kadar neden  İşte bundandır; Devrimciler mutlu yaşar, mutlu ölür.
   52   53   54   55   56   57   58   59   60