Page 5 - วรรณกรรมมัธยม
P. 5
นครรังสิตจำกอดีต สู่ ปัจจุบัน
นครรังสิต เป็นชื่อที่หลายๆ คนในท้องที่ยังไม่คุ้นกันนักแต่ถ้าพูดถึงคลองรังสิต ก็จะเป็นที่
รู้จักและเข้าใจกันว่าเป็นสถานที่ที่มีอาณาเขตเชื่อมต่อจากกรุงเทพมหานครเป็นประตูสู่ภาคเหนือ และ
ภาคอีสาน มีต านานเรื่องเล่าขานมากมาย เมื่อรถแล่นผ่านรังสิตย่อมเป็นเหมือนสัญญานบอกว่าเราได้เริ่ม
พ้นเขตของกรุงเทพมหานครแล้วนั่นเอง วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่พวกเราตื่นเต้นมากกับการที่ครูวารีบอก
พวกเราว่าจะเชิญอดีตครูเก่า โรงเรียนธัญบุรีที่มีความรู้ความเข้าใจและในบางช่วงของชีวิตท่าน ที่ได้มีส่วน
ร่วมในการพัฒนาท้องถิ่น ทั้งอ าเภอธัญบุรี และเทศบาลนครรังสิตของเรา ท่านจะมาพูดคุยและเล่าถึง
ประวัติความเป็นมาของการขุดคลองรังสิตให้พวกเราฟัง
“ครูครับ คลองรังสิต หมายถึงตรงไหนบ้างครับเพราะผมเห็นมีคลองเต็มไปหมด
คลองหนึ่งถึงคลองอะไรถึงจะเรียกว่าคลองรังสิต และที่เราอยู่ก็เรียกเมืองรังสิต งงอยู่เหมือนกันครับครู”
นักเรียนชายคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม
ครูวารีกล่าวว่า “ดีแล้วที่ถามมา ในฐานะที่พวกเราเป็นคนท้องถิ่นเมืองรังสิตหรือ
แม้นบางคนเพิ่งจะย้ายตามบิดามารดามาอยู่ที่นี่ เราก็ควรมีความรู้ถึงประวัติความเป็นมาของบ้านเมือง รู้ถึง
วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ที่ไปที่มาของวัฒนธรรมและวิวัฒนาการของท้องถิ่นที่เราอยู่อาศัย เพื่ออะไรใครตอบ
ครูได้บ้าง”
สหรัฐ “ผมครับ การเรียนรู้ชีวิตความเป็นอยู่ของท้องถิ่นเมืองรังสิตว่ามีความเป็นมา
เป็นไปอย่างไร เป็นสิ่งที่คนรุ่นหลังควรรับรู้เพราะจะได้รับทราบความเป็นมา ความเปลี่ยนแปลง มีความรู้
พร้อมที่รับสิ่งที่ปรับเปลี่ยนในอนาคต และช่วยกันรักษาวัฒนธรรมของท้องถิ่นบางอย่างไว้ด้วยครับ”
เพื่อนๆ ช่วยกันปรบมือให้สหรัฐ ซึ่งเจ้าตัวเองก็ดูเชื่อมั่นในค าตอบมากทีเดียว
ครูวารี “ดีมากลูกฟังแล้วชื่นใจ ท าไมเราต้องเรียนประวัติศาสตร์ ท าไมเราจึงต้องรักษา
วัฒนธรรมประเพณี เมืองรังสิตของเราก็มีเรื่องราวที่ต้องเรียนรู้ต้องอาศัยคนรุ่นใหม่แบบพวกนักเรียน
นี่แหละที่จะสามารถเรียนรู้ และเล่าสู่เรื่องราวสู่คนรุ่นหลังได้ สิ่งใดที่ควรรักษาไว้เพื่อความดีงาม
ถ่ายทอดได้ก็ควรช่วยกันรักษาไว้ เหมือนวันนี้ที่ครูเชิญท่านอาจารย์พงศ์สุข นันทพัฒน์ปรีชา มาให้ความรู้
แก่นักเรียน ขอให้นักเรียนทุกคนตั้งใจฟัง และอะไรที่สามารถจดเก็บไว้เป็นองค์ความรู้ก็จดไว้เพราะ
เรื่องราวบางเรื่องเราไม่สามารถสืบค้นได้จากต ารา ท่านจะเล่าจากประสบการณ์ที่ท่านได้พบเห็นหรือฟัง
จากการเล่าสืบต่อกันมาที่เราเรียกว่า “มุขปาฐะ” เราจึงเรียกบุคคลเหล่านี้ว่า ปราชญ์ชาวบ้าน ซึ่งปราชญ์
ชาวบ้านก็จะมีชื่อเรียกตามที่แต่ละท่านถนัดในแต่ละสาขา ส าหรับท่านนี้เราเรียกท่านว่า ปราชญ์ชาวบ้าน
ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของอ าเภอธัญบุรีเรา โดยเฉพาะเรื่อง การขุดคลองรังสิต”
“อาจารย์พงศ์สุข ที่นักเรียนจะได้พบในวันนี้ ท่านเป็นชาวจังหวัดนครราชสีมาโดยก าเนิด
แต่เข้ามาศึกษาที่กรุงเทพมหานคร โดยอาศัยวัดสระเกศเป็นที่พักระหว่างเรียนหนังสือ ท่านเป็นคนที่สนใจ
ในการเรียน ชอบศึกษาค้นคว้าที่ส าคัญ คือ ท่านเป็นผู้ที่ความจ าในสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้อย่างแม่นย า
ท่านเริ่มรับราชการครูที่โรงเรียนวัดสระเกศ ก่อนที่จะย้ายมาสอนที่โรงเรียนในเขตเทศบาลนครรังสิตใน
ปีพุทธศักราช 2505 ท่านเริ่มมาเป็นชาวรังสิต มีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่นเมืองรังสิตมากมายทั้งในด้าน
การศึกษาและอื่นๆ ทั้งยังมีความรู้ทางด้านประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเป็นอย่างดียิ่ง ท่านยังเป็นครูที่มีลูกศิษย์
5
