Page 32 - Flower Book
P. 32
พญากาหลง
ชื่อพื้นเมือง พญากาหลง/นางพญากาหลง
ชื่อวิทยาศาสตร Bauhinia Tomen Tosa Linn.
์
์
ชื่อวงศ LEGUMINOSAE
ชื่อสามัญ Yellow Bauhinia, Yellow Orchid Tree,
Yellow Butterfly Tree
ชื่ออื่นๆ ว่านพญากาหลง, ชงโคดอกเหลือง
ู่
ถิ่นก าเนิด อยแถบเอเชียเขตร้อน การกระจายพันธุ์อยู่ใน
ประเทศอินเดีย ศรีลังกา แอฟริกา อินโดนีเซีย มาเลเซีย และไทย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดย่อม สูงประมาณ 3-4 เมตร แตกกิ่งก้านออกเป็นพุ่มทึบ
ใบ ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปค่อนข้างกลม ปลายเว้าลึกดูคล้ายใบชงโคหรือ
ใบส้มเสี้ยว ด้านหลังมีขนเล็กน้อย
ดอก ดอกช่อออกเป็นช่อสั้น ๆ อยู่ตามยอดหรือปลายกิ่ง หนึ่งช่อจะมีดอกประมาณ
8 - 12 ดอก แต่จะบานครั้งละ 2 - 3 ดอก ดอกมีสีเหลืองอ่อน เกสรสีด า ดอกแก ่
จะเปลี่ยนสีเป็นสีม่วงอ่อนและมีกลีบดอกประมาณ 6 กลีบ แต่ละกลีบจะเรียงซ้อน
ชิดกัน และงองุ้มคว่ าหน้าเข้าหากัน ออกดอกตลอดปี
ผล เป็นฝักแบนมีขนอ่อนสีน้ าตาลปกคลุมอยู่หนาแน่น ปลายฝักแหลม ขนาดฝักมี
ความกว้างประมาณ 1-1.5 ซม. ยาวประมาณ 7-15 ซม. เมื่อฝักแก่จะสามารถแตก
ออกได้ ภายในฝักจะมีเมล็ดลักษณะกลมแบนสีน้ าตาล
ประโยชน์ เป็นพืชประดับ ปลูกเป็นไม้ประดับตามอาคารบ้านเรือนและสถานท ี่
ต่างๆ สรรพคุณทางยา ราก ใช้ต้มกับน้ าดื่มเป็นยาสมุนไพรเพื่อถ่ายพยาธิได้
เปลือกต้น น ามาชงเป็นชาใช้กลั้วคอ ดอกใช้ต้มเป็นยาดื่มแก้อาการบิด หรือท้องร่วง
ผล ใช้ต้มน้ าดื่มเป็นยาช่วยขับปัสสาวะ น้ ายางจากเมล็ดใช้ผสมกับน้ าส้มสายชูแล้ว
น ามาทาแก้พิษแมลงสัตว์กัดต่อย
