Page 71 - KATHANG-SINING a4
P. 71

"Mamaya nalang tay, tapos ko mona itong assignment ko" wika                                Para maibalik ang dating kislap ng mga tala, kailangan ng mga
               niyang parang nahihirapan sa ginagawa niya.                                                Knight na bumaba sa lupa at hanapin ang nagmamay-ari nito at
                                                                                                          ibalik ang saya sa mga mata nito. Kailangang mag-anyong tao sila
               "Patingin nga ako anak sa assignment mo" turan ko sa kanya,                                at kumilos na parang isang totoong tao. At mamuhay kasama
               at ng makita ko ang ginagawa niya napangiti ako.                                           ang mga tao hanggang sa mahanap na ng taga bantay at maibalik
                                                                                                          ang ningning ng bituin nito.

               "Tala, anak gusto mo bang marinig ang alamat tungkol sa mga                                Ngunit sa pagbaba ng mga Knight sa lupa ay may kailangan silang
               bituin " kita ko ang kislap sa mga mata niya, tumingala mona                               sunding batas mula sa kanilang pinuno at ito ay hindi pwedeng
               ako sa langit bago ko sinimulan ang pagkukuwento.                                          magkaroon ng personal na relasyon sa pagitan ng mga knight at ang
                                                                                                          mga talang binabantayan nito. Hindi maaaring magmahalan ang isang
               Noong unang panahon bawat bituin sa langit ay mag tinatawag na                             knight at mortal dahil labag yon sa mga batas ng mga immortal.
               taga bantay o Knight at bawat bituin na binabantayan nila may
               kanya kanyang pag-aari ito at ang nag mamay-ari sa mga ito ay ang                          "Bakit hindi pwede tay, tsaka hindi naman tayo ang pumipili ng
               mga mortal. At bilang tagabantay ay kinakailangan mong panatilihin                         mamahalin kundi yong puso natin, kung mahal mo dapat ipaglaban mo
               ang kinang ng bawat talang na sayong pangangalaga.                                         diba tay"


               "Pero bakit kailangang alagaan sila tay"                                                   Nagulat ako sa sinabi ng anak ko, pero napa ngiti parin ako
                                                                                                          dahil parehong pareho sila mangatuwiran ng kanyang ina. At ng
               Dahil sa oras na may isang bituin unting unting nawawalan ng                               makita ko nang parating ang kanyang ina ay niyaya ko na siyang
               ningning ay ang taga bantay mismo nito ang magbabalik ng kislap sa                         papuntang balkohe para antayin ang kanyang ina at don na din ipag
               talang iyon. Kailangan niyang maibalik sa dating sigla at kislap ang                       patuloy ang pag kukuwentohan namin.
               talang nasa pangangalaga niya kung hindi ay tuluyan na itong magiging
               abu at mamatay kasama ng nagmamay-ari nito. Dahil ang bituin na nasa                       Hindi pwede kasi magkaiba sila ng mundong ginagalawan at maaaring
               kamay ng mga tagabantay ang nagsisilbing buhay ng mga tao.                                 isa sa kanila ay mamatay o tuluyan ng maging isang bituin sa kalawakan.

               "Paano mababalik ng taga bantay yong ningning ng talang binabantayan                       "Parang kayo lang ni inay tay ." sabi niya habang nakatinga sa langit
               nila tay kung mortal ang nag mamay-ari sa mga ito. ?"                                      at naka tuon ang mga mata sa nagiisang bituin kumikislap sa kadiliman
                                                                                                          ng gabi.
               Mapakla akong napatawa sa tanong ng anak ko habang
               tinitingnan ang kalangitang unti-unting nilalamon ng kadiliman.                            "Oo anak parang kami ng nanay mo"



                                         65                                                                                           66
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75