Page 37 - SULAT-SINING-2 A4

estudyante ang narito ngayon. Oras kasi ng pananghalian.
Karamihan sa mga estudyante ay malamang nasa canteen at Hindi naman ito ang unang beses na kinausap siya ni Xander.
kumakain pa. Noon pa man kasi ay may mga pagkakataon na din na binabati
siya nito at nginingitian pa pero tinitignan niya lang ito. Hindi
Dumiretso si Yna sa pinakadulong mesa at saka prenteng niya kasi alam kung paano talaga magrereact. Kung ngingitian
naupo. Hindi na siya naghanap pa sa mga librong nakadisplay niya rin ba ito o ano. Kung babatiin niya rin ba ito o hindi.
dito dahil may sarili naman siyang baong libro. Nilabas niya ito Kaya ang laging ending ay tinatanguan niya nalang ito. Diba

parang ewan lang.
at saka nag umpisang ipagpatuloy ang pagbabasa ng nobela.
At saka isa pa ay mukhang likas lang talaga dito ang
"Pwede bang maupo dito?" pagiging palabati. Sa limang buwan kasi na pag oobserba lang
dito ay napansin niyang napakarami nitong kaibigan. Maging
Mula sa librong binabasa ay nagtaas ng tingin si Yna para sa ibang year ay marami itong kakilala. Nalaman din niya sa
makita ang nakangiti at nakatayong si Xander sa harap niya. mga kaibigan na dati pala itong vice president ng student
council sa school nila. Hindi na nga lang ito tumakbo ngayong
Hindi siya agad nakasagot. Iniisip kasi ni Yna kung bakit taon dahil daw graduating sila at mas nais na nitong magpokus
kailangan pa nitong magtanong. lamang sa pag aaral. Kaya naman normal na siguro para rito
ang bumati ng iba.
"O-Oo." sagot nalang niya na hindi naman magawang tignan
ito ng diretso. Pinipilit pa rin ni Yna na intindihin at ipasok sa utak
niya ang binabasa pero hindi na niya magawa. Nahihirapan
siyang magfocus at maging komportable dahil kay Xander.
"Thanks." sabi nito saka naupo sa silya katapat niya. Naisip niya na umalis nalang dahil mukhang hindi rin naman
siya makakapagbasa ng maayos nang nasa harap niya ito at
Binalik naman ni Yna ang mata sa librong binabasa ngunit sa isasara na sana ang librong hawak nang bigla uli itong
isip niya ay nagtataka siya kung bakit pinili nitong maupo sa magsalita. "Pwede ba akong magtanong?" Tiningnan niya
tapat niya gayong napakarami pa namang ibang bakanteng ito at nakitang nakangiti nanaman itong nakatingin sa kanya.
silya. Tahimik siyang huminga ng malalim at pilit na ibinalik Bakit ba ito ngiti nang ngiti?
ang konsentrasyon sa librong binabasa. PERO HINDI NIYA Mas lalo lang tuloy siyang nahihirapang makapag isip
MAGAWA.
ng maayos. Wala sa sariling napatango nalang siya. "Ayos
Parang may mga kitikiti na pilit naggagalawan sa tiyan lang ba talaga sayong dito ako maupo? Ano daw? Bakit naman
niya at pakiramdam niya ay tumakbo siya ng napakalayo at nito naisip na- "Napansin ko kasi na kanina ka pa nakatitig
sobrang bilis sa lakas ng pagkabog ng dibdib niya. Ano ba 'to?!

33` 34