Page 4 - จ๋านิกกี้
P. 4
บทที่ 1 บทน า
ที่มาและความส าคัญ
โขน เป็นศิลปะการแสดงอย่างหนึ่งของไทย มีประวัติที่เก่าแก่ยาวนานมาก เชื่อว่ามี
ความเก่าแก่อย่างน้อยย้อนไปถึงสมัยอยุธยามีการสันนิษฐานว่าเป็น การแสดงที่พัฒนามาจาก
การแสดงชักนาคดึกด าบรรพ์ กระบี่กระบอง และการแสดงหนังใหญ่ ดังนั้นการแสดงโขนจึง
เป็นการรวมศิลปะการแสดงหลายชนิดเข้าด้วยกัน เป็นการแสดงที่อาศัยท่าเต้นเป็นการ
แสดงออกทางอารมณ์เป็นส าคัญ ตัวละครมีทั้งแบบสวมมงกุฎบนศีรษะ และสวมหน้ากาก
โดยการแสดงเป็นเรื่องราว มีทั้งบทเจรจา และบทร้อง ส าหรับเนื้อเรื่อง ที่น ามาแสดงโขนนั้น
เดิมมีทั้งเรื่องอุณรุท และรามเกียรติ์ แต่ในปัจจุบันนิยมเล่นแต่เรื่องรามเกียรติ์
เท่านั้น
