Page 2 - wat

ประวัติความเป็นมา

วัดมุจลินทวาปีวิหาร เริ่มก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๓๒๘ ระยะแรกเป็นที่พัก

สงฆ์ท่ายะลอ ในปี พ.ศ. ๒๓๘๘ พระยาวิเชียรภักดีศรีสงคราม (เกลี้ยง) ได้รับ

พระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้เป็นเจ้าเมืองหนองจิก ได้อพยพ

ครอบครัวคนไทยที่เกี่ยวข้องเป็นญาติและพรรคพวกมา

จากเมืองยะหริ่ง สงขลา พัทลุง ให้มาอยู่ช่วยเป็นก าลังใน

การหักร้างถางพงตั้งเป็นบ้านเรือนขึ้น เมื่อเห็นว่าคนไทย

มาอยู่กันมาก จึงช่วยกันบูรณะที่พักสงฆ์ท่ายะลอ ริมแม่น้ า

หนองจิก (คลองตุยง) ปัจจุบันอยู่ทางทิศตะวันออกของ

ที่ว่าการอ าเภอหนองจิก

พระยาวิเชียร เมื่อท าการบูรณะที่พักสงฆ์ส าเร็จแล้ว พระยา

ฯ วิเชียรภักดีศรีสงครามได้นิมนต์พระสมุห์พรหม ธมฺมสโร

เจ้าอาวาสวัดบูรพาราม เมืองยะหริ่ง มาเป็นเจ้าอาวาส ณ ที่พักสงฆ์ท่ายะลอ
แต่พระสมุห์พรหมไม่พึงพอใจสถานที่ดังกล่าวจึงหาที่ตั้งวัดใหม่

ตามค าบอกเล่าต่อมาว่า เมื่อคราวหาที่ตั้งวัดนั้น พระสมุห์พรหม

พระยาวิเชียรภักดีศรีสงครามและประชาชนได้เที่ยวเลือกดูสถานที่หลายแห่ง

แต่ไม่เป็นที่พอใจ จนมาถึงต้นชะเมาใหญ่ใบหนาทึบปก

คลุมดูครื้ม มีทรายขาวละเอียด เห็นเสือโคร่งนอนหัน

หน้าไปทางทิศตะวันออกอยู่ใต้ต้นชะเมาใหญ่นั้น พระ

สมุห์พรหมอุทานขึ้น ๓ ครั้งว่า “ที่นี่แหละ! ที่นี่แหละ!

ที่นี่แหละ!” ทันใดนั้น เมฆฝนมืดครึ้ม ลมกระพือพัดมา

อย่างแรงและเมื่อความมืดจางหายไป แสงสว่างเกิดมา

แทนที่พร้อมกับเสือโคร่งก็หายไปเป็นดังเทพนิมิต จึงได้

ถือเอาการปรากฏของเสือนั้นเป็นศุภนิมิต ตั้งเป็นวัดขึ้น เรียกชื่อว่า “วัดตุ

~ ๒ ~