Page 23 - บทสวดสาธยายธรรม อริยะสาวก
P. 23
ภิกษุนั้น ก็นอนด้วยการตั้งจิตว่า อกุศลธรรมอันเป็นบาปทั้งหลายคือ ความชอบใจและความ
ไม่ชอบใจจักไม่ไหลไปตามเราผู้นอนอยู่ ด้วยอาการอย่างนี้ ดังนี้
อิติหะ ตัตถะ สัมปะชาโน โหติ
ในกรณีอย่างนี้ ภิกษุนั้น ชื่อว่าเป็นผู้มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อมในกรณีแห่งการนอนนั้น
ม. อุปริ. ๑๔/๒๓๘/๒๔๘
อ . จตุกฺก. ๒๑/๑๘/๑๑
เหตุที่พระศาสดาได้รับการขนานนามว่า ตถาคต
ยะถาวาที ภิกขะเว ตะถาคะโต ตะถาการี ยะถาการี ตะถาวาที อิติ ยะถา
วาที ตะถาการี ยะถาการี ตะถาวาที ตัสสะมา ตะถาคะโตติ วุจจะติ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย พระตถาคต ตรัสอย่างใด ท าอย่างนั้น ท าอย่างใด ตรัสอย่างนั้น
ก็เพราะ ตรัสอย่างใดท าอย่างนั้น ท าอย่างใดตรัสอย่างนั้น เหตุนั้นจึงได้รับการ
ขนานนาม ว่า “ตถาคต”
ขุ.ขุ. ๑๗/๒๕๒/๒๙๓
บทสวดสาธยายธรรม อริยะสาวก เรียบเรียงและถ่ายทอดค าสอน อรหันตสัมมาสัมพุทธะ โดย หญ้าพันปี ๒๒
