Page 160 - ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ - ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Μικροαστική καταστροφή

ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟ ΜΙΣΟΣ

Ένα γκομενάκι, δικέ μου, στο λεωφορείο... Δε σου λέω
τίποτα. Και το πρώτο μουνί. Ένα κωλαράκι! Μουνάρα η
αφιλότιμη. Μόνη της... Όρθια στα κάγκελα, πίσω. Και
να με κοιτάει η πουτάνα συνέχεια! Κι εγώ ο μαλάκας να
κάθομαι. Πώς να σηκωθώ έτσι ζεκάρφωτα να την πλη-

σιάσω. Αλλά, άμα σε θέλει η κουφάλα η τύχη... Κάνει
(στάση το λεωφορείο και μπαίνει ένα χούφταλο, μια κω-
λόγρια. Ευγενέστατος εγώ, της προσφέρω τη θέση μου.
Ακροβολίζομαι και αρχίζουν τα δύσκολα: «Πώς σε λένε,

εμένα Τζίμη. Τι ζώδιο είσαι, το Πολυτεχνείο ζει...» αλλά
η δικιά σου το παίζει ψυχρή: «Ναι, όχι, δεν ξέρω...» Αντε
και γαμήσου, μωρή κότα, σκέφτομαι.
Φτάνουμε και στη στάση μου εν τω μεταξύ, την παρα-
τάω και κατεβαίνω. Την ξανάδα προχτές σε φωτογραφία

στην εφημερίδα. Αυτή, με μια φίλη της κι ένα φαντάρο:
«Στον τόπο οι τρεις νέοι μετά από ολονύχτιο γλέντι.»
Μετωπική με νταλίκα στην Εθνική! Με τα κουταλάκια
τους μαζέψανε. Τα ήθελε ο κώλος της.

167