Page 9 - ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ - ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Μικροαστική καταστροφή

καθρέπτες. Να πεταχτούμε τώρα στην όμορφη Ναύπα-
κτο, στο γήπεδο της οποίας, πριν από είκοσι πέντε χρό-
νια εμφανίζομαι σε συναυλία με το καλλιτεχνικό ψευδώ-
νυμο: «Μουσικές Ταξιαρχίες». Λίγο πριν, με τη βοήθεια
της πολυεθνικής μου εταιρείας έχω προσλάβει μάνατζερ,
όπως οι ξένοι ροκάδες. Ο Γκράβελ, ο χεβιμεταλάς, μόλις
έχει επιστρέψει από την Αμερική και ετοιμάζεται να μας
παρουσιάσει στο πάλκο, καταμεσής του αγωνιστικού χώ-
ρου. Πίσω από τις κατάμεστες κερκίδες προβάλλει ένα
ολόγιομο φεγγάρι που σου κόβει την ανάσα. Μια μεγάλη
φωτιά έχει ανάψει στην είσοδο του σταδίου, και ιθαγε-
νείς τσοπεράδες κάνουνε θεαματική είσοδο με πισωκά-
βαλα γκομενάκια αναμαλλιασμένα. Ο Γκράβελ, με το
θάρρος του επαναπατρισθέντος μετανάστη βγαίνει απέ-
ναντι από το φεγγάρι και τραγουδάει μιμούμενος άψογα
τη Βούλα Πάλλα: «Καρδιά μου καημένη, πώς βαστάς και
δεν ραγίζεις, στον ψεύτη ντουνιά, τόση απονιά που αντι-
κρίζεις». Μετά είναι η σειρά μου, με το γνωστό ρεπερτό-
ριο: «Γαμάτε γιατί χανόμαστε», «Γαμώ το Χριστό μου»,
«Ένα τεράστιο μουνί με κονδυλώματα», και το φεγγάρι
εκεί, στην ίδια θέση, ρούπι δεν κούνησε.
Τώρα μαθαίνω ότι το έχει νοικιάσει (το φεγγάρι!)
μεγάλη διαφημιστική εταιρεία για να προβάλει απάνω
του με λέιζερ το σήμα της κόκα-κόλα, της Νike, και δι-
άφορες άλλες παραλλαγές του αγκυλωτού σταυρού.
Χούντα και των γονέων! Ο απολιτισμός της καταστολής
μεσουρανεί!
Ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουραγών. Της κοντής ψω-
λής, οι τρίχες τής φταίγανε. Το καλύτερο κομπλιμέντο

15