Page 116 - การวิจัยทางศิลปะ
P. 116
108
การวิจัยทางศิลปะ บทที่ 5
ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเส้นเรขาคณิต รูปทรงถูกทาให้แข็งแน่นเต็มไปด้วยปริมาตร มิติที่สามคือ ความลึก ถูกทาให้เกิดขึ้นด้วยการเล่นหักเหลี่ยมมุมดุจเพชร และนา มาเป็นส่วนย่อยทาให้เกิดความสงบนิ่งแน่วแน่ และขอบเขตของรูปทรงถูกเน้นให้ชัดเจน และจะทาลายรูปทรงให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่ปะติดปะต่อกัน แล้วนามาประกอบกันใหม่ให้มีการทับซ้อนหรือเหลื่อมล้ากัน โดยการเน้นปริมาตรของรูปทรง เริ่มต้น จากเหมือนจริงแต่ไม่ถึงนามธรรม (Abstract)
มูลเหตุในการสร้างงานจิตรกรรมของปาโบล ปิกัสโซ เพื่อเป็นภาพอนุสรณ์แห่งการราลึก เช่น ภาพผลงานเกอร์นิก้า เป็นการบันทึกภาพเหตุการณ์สงครามโลก ที่ผู้คน สัตว์ บ้านเรือน ได้รับผลกระทบ ของความโหดร้ายเจ็บปวด สูญเสียของภัยสงคราม ศิลปินจึงได้สร้างผลงาน ที่มีเนื้อหาโครงสีรูปทรง ที่สะท้อนบันทึกเหตุการณ์สงครามไว้ เพื่อสนองความต้องการอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัว เป็นการถ่ายทอด ความรู้สึกภายในของศิลปินที่อึดอัดใจ การสูญเสีย ศิลปินจึงถ่ายทอดความรู้สึกภายใน ผสมผสาน กับรูปทรงในความเป็นจริงโดยจัดองค์ประกอบโครงสร้างขึ้นใหม่ตามความต้องการส่วนตัวของศิลปิน
คุณค่าในผลงานจิตรกรรมของปาโบล ปิกัสโซ แสดงถึงคุณค่าทางความงามหรือสุนทรียะ ความงามที่เกิดขึ้นกับผลงานที่ศิลปินได้ลดตัดทอน เพิ่มเติมรูปทรง จัดองค์ประกอบของเส้น สี น้าหนัก เกิดความงามเป็นเอกภาพทั้งความคิด รูปทรง การแสดงออกได้อย่างลงตัว เป็นองค์ความรู้ให้กับวงการ ศิลปกรรมได้ศึกษาค้นคว้าเพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาผลงานศิลปกรรมอย่างต่อเนื่อง คุณค่า ทางความรสู้ กึ ของศลิ ปนิ ทสี่ รา้ งผลงานไดป้ ลดปลอ่ ยความรสู้ กึ จากจนิ ตนาการ และไดใ้ หค้ วามรสู้ กึ กบั คนดู ทไี่ ดร้ บั รถู้ งึ ความเจบ็ ปวด เดอื ดรอ้ นของผคู้ น สตั ว์ สงิ่ กอ่ สรา้ ง สรปุ การสรา้ งงานของปกิ สั โซ ไดน้ า เอาธรรมชาติ เป็นจุดเด่นแห่งความบันดาลใจ จากนั้นจึงค่อยๆ เพิ่มเติมตัดทอนรูปทรงง่ายๆ การใช้สีอย่างระมัดระวัง จนดูเป็นสีหม่นคล้ายสีเอกรงค์ และได้พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จะจัดภาพซับซ้อนยุ่งยากมากขึ้น เพิ่มแง่มุมต่างๆ ให้ดูละเอียดเป็นช้ินเล็กชิ้นน้อย มีความสัมพันธ์มีเอกภาพ ดูพร่ามัว ไม่เด่นชัด ความงามเกิดจาก การบิด เบี้ยว ไม่ใช้สีสด ความงามจากการมองหลายมุม ขบวนการทั้งหมดธรรมชาติเป็นที่ตั้ง และมีเนื้อหาเป็นหลัก โดยจะตัดทอนรูปทรงที่มีความรุนแรงกว่าเซซานน์ ปิกัสโซเป็นศิลปินที่มีความ สาคัญเป็นผู้ปฏิบัติในการเขียนภาพจิตรกรรม นารูปทรงที่มีอยู่จริงแปรรูป ให้เกิดรูปทรงทางศิลปะ กึ่งนามธรรม (Semi- Abstract Art) จะไม่ยอมรับกฎระเบียบ ข้อบังคับการสร้างงานของรูปแบบ นามธรรม (Abstract) เวลาเขาพัฒนางานจึงหยุดแค่รูปทรงกึ่งนามธรรม (Semi Abstract) ก็พอ หลักวิธีการแสดงออกของปิกัสโซ นามาซึ่งความเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้าทางวิชาการของศิลปกรรม โดยเฉพาะเรื่องการนาวัสดุแปลกๆ หลายๆ อย่างมารวมกันในผลงานชิ้นเดียวกัน และนาวัสดุเหมือนจริง มาผสมผสานกับภาพเขียนได้อย่างมีนัยความหมายของรูปทรง
