Page 37 - การวิจัยทางศิลปะ
P. 37
หลักการวิจัยทางศิลปะ 29
การกาหนดจานวนกลุ่มตัวอย่าง พิจารณาดังนี้
การกาหนดหัวข้อย่อยเป็นงานหนึ่งที่ผู้วิจัยจะต้องดาเนินการเพิ่มจากการตั้งชื่อหัวข้อ การวิจัยทางศิลปะ เพราะการที่ผู้วิจัยได้ทบทวนประเด็นปัญหาและตั้งคาถามที่มีความละเอียด แยกย่อยมากขึ้นจะทาให้ผู้วิจัยสามารถค้นหาข้อมูลมาทาวิจัยได้สะดวกมากขึ้น และสามารถนามา กาหนดเป็นหัวข้อย่อยให้สอดคล้องกับแนวทางการวิจัยที่ได้วางแผนไว้
คาถามกับการกาหนดหัวข้อย่อย
ตวั อยา่ ง: การกา หนดคา ถามในกรณกี ารทา วจิ ยั เรอื่ งการพฒั นารปู แบบผลติ ภณั ฑจ์ ากกะลา มะพรา้ วในจงั หวดั ปทมุ ธาน ี เชน่ หวั ขอ้ ยอ่ ย จงั หวดั ปทมุ ธานมี ผี ลติ ภณั ฑจ์ ากกะลามะพรา้ วอะไรบา้ ง (ชนิดของผลิตภัณฑ์) และผลิตภัณฑ์ในจังหวัดปทุมธานีมีรูปแบบเป็นอย่างไร (รูปแบบผลิตภัณฑ์) ปัจจัยใดบ้างที่เกี่ยวข้องกับการกาหนดผลิตภัณฑ์ของผู้ประกอบการของชุมชน (การตลาด วัสดุท้อง ถิ่น ประโยชน์ใช้สอย ความเชี่ยวชาญของช่างท้องถิ่น)
2. ตัวแปรในการวิจัยทางศิลปะ
ตัวแปร หมายถึง คุณลักษณะหรือคุณสมบัติของสิ่งต่างๆ ที่สามารถวัดค่าได้ เช่น น้าหนัก ส่วนสูง ขนาด สัดส่วน เพศ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ระดับสติปัญญา เชื้อชาติ เป็นต้น หรือนามธรรมที่อธิบายลักษณะต่างๆ ของปรากฏการณ์ท่ีนักวิจัยสนใจ เป็นสิ่งที่เปลี่ยนค่าได้ เช่น ความสมั พนั ธ์ ความวติ กกงั วล แนวคดิ วธิ คี ดิ วธิ กี ารสอน เปน็ ตน้ ปกตแิ ลว้ นกั วจิ ยั จะกา หนดตวั แปรให้ แนช่ ดั กอ่ นทจี่ ะดา เนนิ การรวบรวมขอ้ มลู โดยทวั่ ไปสามารถแบง่ ตวั แปรออกเปน็ 4 ลกั ษณะดว้ ยกนั คอื
2.1 ตัวแปรที่บอกลักษณะความแตกต่าง (Nominal Variable) เช่น กลุ่ม นกั ศกึ ษากลมุ่ พอ่ คา้ กลมุ่ ประชาชนผปู้ ระกอบการชมุ ชนนกั วจิ ยั ศลิ ปนิ ทสี่ รา้ งสรรคแ์ นวเรอื่ งเหมอื นจรงิ
เป็นต้น
2.2 ตัวแปรที่สามารถจัดลาดับได้ (Ordinal Variable) เช่น ความเข้มข้น
ของสี หรือยุคสมัย
2.3 ตวั แปรทสี่ ามารถนบั จา นวนได ้ (Ratio Variable) เชน่ จา นวนประชากร
จานวนศิลปิน รายได้ของครอบครัว แบบสอบถามที่ได้รับกลับคืนมา
2.4 ตัวแปรที่สามารถจัดปริมาณได้ (Interval Variable) เช่น ความสูง
น้าหนัก ความร้อน-หนาว ในกรณีนี้สามารถบอกได้เพียงว่าตัวเลขมากกว่า มีค่ามากกว่า แต่ไม่สามารถ นาค่ามาเปรียบเทียบได้ว่ามากกว่าเท่าใด เช่น ศิลปินที่สร้างสรรค์ผลงานในยุคสมัยเดียวกัน
