Page 7 - นิราศเมืองแกลง
P. 7
วรรคทอง(ต่อ) ๔
จะกลืนข้าวคราวโศกในทรวงเสียว เหมือนขืนเคี้ยวกรวดแกลบให้แสบศอก
ต้องเจือน้่ากล้่ากลืนพอกลั้วคอ กินแต่พอดับลมด้วยตรงใจ
โอ้ยามยากจากเมืองแล้วลืมมุ้ง มากร่ายุงเวทนาประดาหาย
จะกรวดน้่าคว่่าขันจนวันตาย แม้เจ้านายท่านไม่ใช้แล้วไม่มา
เห็นคล้ายคล้ายปลาว่ายเฉวียนฉวัด ระลอกซัดสาดกระเซ็นขึ้นเต้นหยอย
ฝูงปลาใหญ่ไล่โลดกระโดดลอย น้่าก็พลอยพร่างพร่างกลางคงคา
