Page 27 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

Ιίγο προτού βγούμε είχα πολύ άγχος, πραγματικά πολύ άγχος.

΋ταν συνήλθα κάπως, άκουσα για λίγο το συγκρότημα που ήταν

πάνω στη σκηνή. Κου είχαν πει πως ήταν από τα καλά ονόματα

αλλά ειλικρινά ήταν κάτω του μετρίου. Ρότε με κατέκλυσε ένα

αισθήματα αισιοδοξίας, «Ή εμείς ή κάνεις, ρε» φώναξα στους δικούς

μου και βγήκαμε στη σκηνή. Ώντίπαλοί μας ήταν μια ομάδα παιδιών

από τη ΐέροια.

Ρέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, μόνο μια λέξη θα

μπορούσε να περιγράψει αυτό που εκτυλίχθηκε στη σκηνή τα

επόμενα είκοσι λεπτά. Ώπόλυτη αποθέωση! Ν Κιχάλης τους έκανε

να μοιάζουν σαν ένα τίποτα με τις ρίμες του και τον συνοδεύαμε εγώ

και τον Θώστα όσο μπορούσαμε. Ώκλούθησαν πέντε γύροι όπου

είχαμε ισάριθμες νίκες παρότι αντιμετωπίσαμε κάλους αντίπαλους.

Έτσι, πήραμε σχετικά εύκολα τον άτυπο τίτλο του νικητή αυτού του

battle.

Αια καλή μας τύχη βρισκόταν εκεί ένας αμερικανός κυνηγός

ταλέντων. Κην φανταστείτε κάτι ιδιαίτερο αλλά ήταν ένα καλό

σκαλοπάτι για εμάς. Ρην άλλη μέρα μας κάλεσε για φαΎ και για να

μιλήσουμε. Ξρώτα απ’ όλα, μας ρώτησε αν γνωρίζουμε Ώγγλικά.

25